Met Snipperclips ontwikkelt Nintendo een coöperatieve - maar ook solo te spelen - puzzelgame in een koddig jasje. De game is geen groots Nintendo avontuur zoals een Mario of Zelda en heeft meer weg van een indie-titel. In de handen van Nintendo zou daar iets speciaals mee gedaan kunnen worden. Iets wat wij ontdekten tijdens onze sessie met de game.

Snipperclips bestaat zoals gezegd uit puzzels, waarvan het aantal op dit moment nog onbekend is. De game is in ieder geval zowel solo als tot met vier te spelen, waardoor we kunnen verwachten dat er voor elk aantal spelers unieke levels te spelen zijn. Elke speler speelt met een karakter dat nog het best te omschrijven is als een afgeronde vlakgom. Deze kun je 360 graden draaien, laten bukken en springen. De levels in de demo die wij onder handen mochten nemen begonnen vrij simpel. In coöperatieve modus met twee spelers moesten we bepaalde vormen aan nemen, echter waren deze onmogelijk te vormen als we ‘heel’ waren. Om in de uitdaging te slagen moesten we stukken uit elkaars karakters knippen, door voor elkaar te staan, de juiste hoek aan te nemen en bij de juiste overlap op de knipknop te drukken. Eenmaal de logica van dit systeem ontdekt te hebben - wat dankzij de erg toegankelijke introductielevels gemakkelijk gaat - konden we kennis maken met lastigere uitdagingen. Zo moesten we elkaar in een toegespitste punt knippen om bepaalde knoppen in te kunnen drukken en was het flink samenwerken om een basketbal door een ring te krijgen. Dankzij de lage adviesprijs die de game heeft ontvangen zou Snipperclips wel eens erg populair kunnen worden in de beginperiode van de Switch. Terecht? Wij zijn alvast erg positief.


Om maar met de deur in huis te vallen: de gameplay werkt uitstekend. De karakters bewegen zoals je verwacht en reageren direct op je input. Het vormt de fundering voor een prettige platformer. De puzzels zijn erg leuk om te voltooien en vereisen goede communicatie met je tegenspeler. Het sociale aspect is dan ook een belangrijk onderdeel van de Snipperclips-ervaring. Waarmee de game zich echter onderscheidt is het design. De karakters reageren op elke vorm van aansturing en hebben steeds weer unieke gezichtsuitdrukkingen wanneer ze elkaar met een schaar stuk voor stuk ontleden. De charme van dit subtiele design is onmiskenbaar en zorgt voor een unieke spelervaring. Zelfs na meerdere malen dezelfde levels te hebben gespeeld was de game vermakelijk. Snipperclips lijkt dan ook een ideale Switch game te zijn: leuk voor onderweg en doordat je maar een enkele Joy-Con nodig hebt kun je overal in coöperatieve modus spelen. Deze game staat alvast hoog op mijn verlanglijstje.


Snipperclips lijkt op een game die je aan een achtjarige zou geven, maar bleek een bijzonder leuke titel te wezen. In onze gameplay werd vooral het co-op getoond, al is er een singleplayer component voorhanden. In een wat bijdehandse bui vroeg ik de Nintendo medewerker van diens of er ook vijanden in de game zullen zijn die ook kunnen knippen. Ik bedoel, het is een game over knippen, toch? Hij vond het een goede vraag, maar kon deze niet antwoorden. Diens gezichtsexpressie verraadde echter alles wat ik wilde weten, haha! Over expressies gesproken, de karakters, Snip en Clip, zijn ware meesters van expressies. Ik heb erg gelachen om de gezichten die zij maakten als ze weer eens moesten springen of moesten bukken. Het idee van vormpjes letterlijk ''knippen'' is misschien niet een superorigineel idee, maar Snipperclips bewees hoe ongelofelijk leuk het kan zijn om zo samen te werken. En de gezichtsexpressies maken het dan zeker af. Snipperclips heeft alles in zich om een die ene kleine doch tijdloze titel te worden die je over tien jaar nog kan spelen. Een nieuwe Tetris titel qua populariteit voor 2017? Snipperclips doet er in ieder geval een serieuze gooi naar.