Japanse ontwikkelstudio's hadden initieel moeite om over te stappen naar krachtigere consoles, iets waar onder andere de Japanse Role Playing Games onder leden. De bedrijven zijn ondertussen echter gewend geraakt aan de uitdagingen, waardoor ook Role Playing Games een ware heropleving meemaken. Vorige maand zagen we bijvoorbeeld Digimon World: Next Order, Kingdom Hearts HD 2.8 en Tales of Berseria, waarbij we die laatste game – verschenen voor PC en PlayStation 4 – nu onder de loep nemen.

Ontwikkelstudio Bandai Namco werkt continu aan nieuwe Tales games die middels vernieuwingen aan het vechtsysteem steeds positieve aandacht verdienen. Ook Tales of Zestiria kon op deze manier hoge cijfers behalen. Het was tegelijkertijd echter duidelijk dat er op andere punten wel slijtage raakte op de formule, het verhaal kwam traag op gang waarna voorspelbare twisten en clichérijke personages een domper op de vreugde bleken. Het was een kritiek die al eens vaker naar voren was gekomen, zodat Bandai Namco besliste een andere kant op te gaan voor Tales of Berseria. De game is weliswaar verbonden aan Tales of Zestiria, maar gaat voor een andere aanpak. Het spel brengt namelijk geen heroïsch verhaal maar eerder een duister verhaal van wraak waar de antihelden van nu bijna even gemeen klinken als de tegenstanders van voorgaande titels. Het zorgt voor een andere stijl die ondanks trage openingsuren inspireert om verder te komen.


Protagoniste Velvet Crowe – de eerste solo vrouwelijke hoofdrolspeelster in de serie – heeft alle redenen om uit te zijn op wraak. Ze woont in een wereld waar mensen door de Daemonblight infectie veranderen in breinloze monsters die alles en iedereen aanvallen. Toen ze jong was werd bijna haar hele familie uitgemoord toen Daemons haar dorp aanvielen. Enkele jaren later loopt het opnieuw mis wanneer haar schoonbroer haar jongere broer opoffert om de Daemonblight af te stoppen. In de nasleep daarvan raakt Velvet zelf geïnfecteerd door de ziekte, waarna ze uit pure woede alle aanwezige Daemons afslacht. Als beloning wordt ze opgesloten in een gevangenis, waarbij ze pas na drie jaar kan ontsnappen: klaar om wraak te nemen op de demonen en haar schoonbroer die ondertussen is uitgegroeid tot een wereldleider. Ze durft hierbij absoluut meedogenloos te werk te gaan, zelfs als daar onschuldige levens bij verloren gaan.

Velvet staat niet alleen in haar opdracht. Ze krijgt onderweg gezelschap van enkele medestanders wiens moraal al even twijfelachtig is als die van Velvet. Je team zal eigenlijk maar één echt 'goed' karakter beslaan, wat voor enkele opvallende confrontaties zal zorgen. Dat is een handige manier om toch te benadrukken dat Velvet's gedrag niet normaal is. Zoals je van de Tales games gewend bent, is er sowieso veel aandacht gegaan naar (optionele) conversaties tussen de verschillende karakters. Doordat de karakters nu wat meer verrassing en diepgang bieden, zijn de conversaties zelf ook wat origineler. Ze zijn niet allemaal even geslaagd, maar over het algemeen zijn ze de moeite waard om te beluisteren. Dat het hoofdverhaal naar het einde toe te geforceerd aanvoelt wanneer het de laatste eindjes aan elkaar knoopt, is in zijn totaliteit maar een klein nadeel voor een game die verfrissend aanvoelt voor de serie.


Bandai Namco heeft dan ook een belangrijke stap gezet om één kritiekpunt van Tales of Zestiria aan te pakken, maar het heeft tegelijkertijd een ander belangrijk kritiekpunt genegeerd: Tales of Berseria is in onze contreien alleen voor de PC en PlayStation 4 verkrijgbaar, maar het spel is ook ontwikkeld voor de PlayStation 3 waarbij deze console duidelijk de grafische vormgeving in de weg staat. De stijlvolle cel shading-stijl kan simpelweg nooit tot zijn volle recht komen behoudens de karaktermodellen omdat de texturen achterblijven en de pop-up van landschapselementen opvalt. Tales is grafisch dan ook amper geëvolueerd sinds Tales of Xillia origineel verscheen in 2011. De achterstand is eveneens opvallend in de herhalende dungeons die vaak eenvoudig aanvoelen zonder opvallende ontwerpen en de beslissing om de combat opnieuw over te brengen naar een apart scherm om de camera-problemen uit het verleden te omzeilen. De begeleidende muziek kan evenmin indruk maken, zodat de opbouw van Berseria tegenvalt.

De ontwikkelstudio heeft wel opnieuw uitgebreide aandacht aan het vechtsysteem geschonken, dat wederom een set van twisten heeft op het traditionele realtime vechten waarvoor de serie bekend is. Het start met de vervanging van de Technical Points door de Soul Gauge die een grotere dynamiek geeft. Het zijn beide systemen die limiteren in welke mate je technieken kan gebruiken, maar het is de manier waarop je deze zielmeter verlengt dat een belangrijke invloed heeft. Het dwingt je eveneens meer strategisch te werk te gaan want zonder zielen verlies je namelijk veel aanvallende kracht en kunnen vijanden gemakkelijk counteren. Om niet in die status terecht te komen,moet je zorgvuldig verdedigen om je zielmeter te beschermen tegen diefstal, kleinere vijanden afmaken om de zielmeter te verlengen en gebruik maken van iedere vijandelijke zwaktes om niet te veel zielen te verbruiken. Dat alles is dus belangrijk zodat je langere combinaties kunt doen.


Er zijn echter nog meer voordelen aan het systeem, waarbij de Break Soul waarschijnlijk de meest tactische is. Als je beschikt over minstens drie zielen, kun je één van deze zielen opofferen – ten voordele van de vijand – om de Break Soul te activeren. Dat is natuurlijk een stevige klap maar als je de Break Soul goed gebruikt, ben je aan het einde beter af. Tijdens een combo is het aantal Artes – vaardigheden – die je kunt gebruiken, beperkt door je aantal zielen. Heb je vier zielen, dan kun je er dus vier gebruiken alvorens je de actie moet staken. Als je op dat moment echter een Break Soul uitvoert, offer je één ziel op en kun je de andere drie opnieuw gebruiken voor Artes. Afsluiten doe je dan met een allesvernietigende aanval zoals Velvet's Consume Claw. Je moet dus leren hoe dit optimaal in te zetten.

Ook buiten de gevechten moet je leren hoe alle systemen optimaal te gebruiken. Tales of Berseria heeft onder andere veranderingen doorgevoerd aan het equipment-systeem van Zestiria. Dat was destijds te ingewikkeld, iets waar ze een duidelijke oplossing voor hebben gevonden. Je krijgt na gevechten regelmatig nieuwe armor. Elk armor heeft bepaalde statistieken, bonussen en een specifieke vaardigheid. Als je een stuk armor lang genoeg gebruikt, leer je die vaardigheid permanent aan. Op dat moment kun je overschakelen op een ander stuk armor maar nog steeds die ene skill gebruiken. Op deze manier bouw je een arsenaal aan (passieve) vaardigheden op die Velvet veel krachtiger kunnen maken. Welke armor je krijgt, is hierbij volledig random. Als je geluk hebt, kun je dus al vroeg in het spel enkele krachtige vaardigheden leren. Net als het vorige systeem klinkt dit wat complex, maar je krijgt dit nieuwe systeem al snel onder de knie.