Wanneer een Massively Multiplayer Online Role Playing Game compleet faalt, kan een studio twee dingen doen. Opgeven of opnieuw beginnen. Square Enix deed dat succesvol met Final Fantasy XIV dat dankzij A Realm Reborn alsnog een succes werd, iets wat nu als inspiratie dient voor de verhaallijn van Sword Art Online: Hollow Realization voor PlayStation 4 en Vita. In de game wordt de fictieve MMORPG Sword Art Online namelijk teruggebracht.

In de eerste Sword Art Online game – Sword Art Online: Infinity Moment voor PlayStation Portable en diens port Hollow Fragment voor PlayStation 4 en Vita – leerden we de fictieve game 'Sword Art Online' kennen. Net als in de boeken en de animatieserie volgden we protagonist Kirito nadat hij samen met duizenden andere spelers was opgesloten in de game. Ontsnappen was een helse ervaring zodat de MMORPG geen goede publiciteit kreeg. Het was dan ook niet verbazend dat Kirito en zijn medespelers 'Sword Art Online' snel achterlieten, in de tweede Arc van de serie en in de bijbehorende videogame Lost Song ging Kirito bijvoorbeeld aan de slag in een andere MMORPG, namelijk ALfheim Online. In de originele verhaallijn van Sword Art Online: Hollow Realization keren de spelers echter terug naar de wereld van Sword Art Online. Een nieuwe ontwikkelaar heeft de titel teruggebracht als Sword Art Online: Origins.


Origins ziet er nog steeds hetzelfde uit als de originele Sword Art Online, maar Kirito en zijn vrienden ontdekken al snel dat er grote verschillen zijn met de game waarin ze ooit opgesloten zaten. Hoewel ze nu vrij zijn om de game te verlaten, lijkt er toch een nieuw mysterieus avontuur te wachten. Kirito ontmoet namelijk een 'Non-Player-Character' die zich zeer opvallend gedraagt, waardoor hij besluit om uit te vissen wat er aan de hand is. Het is de start van een heel lang avontuur dat gevuld is met content, goed om een honderdtal uur bezig te zijn. Het nadeel is wel dat het even duurt eer de game echt start, het verhaal beweegt zeer traag in het begin. Aangezien alles wordt verteld via statische filmpjes – gelukkig wel volledig ingesproken – zijn deze frequente onderbrekingen niet altijd even interessant. Het is niet ongewoon in het genre, maar hier blijft het toch opvallen omdat je zoveel tussenfilmpjes krijgt.

Er is gelukkig ook veel aandacht besteed aan de gameplay, welke is opgebouwd als een Massively Multiplayer Online Role Playing Game. Hoewel je de game bijna compleet alleen speelt – er is een slechte multiplayer voor vier spelers – voelt het aan alsof je in een echte MMORPG bent gestapt. In de steden lopen duizenden karakters rond en er worden honderden quests georganiseerd. Daarbuiten vind je dan weer tientallen open gebieden met vele vijanden om te verslaan. Hoewel je hier dus eigenlijk compleet alleen staat, voelt het aan als een grote open wereld waar heel veel te doen is. Oké, de quests gaan eigenlijk niet verder dan het verslaan van X vijanden of het verzamelen van Y voorwerpen, maar dat past toch perfect bij het genre dat men wil nabootsen. Het beste wat je dan ook kunt doen is zoveel mogelijk quests starten, en deze allemaal tegelijkertijd uitvoeren zodat je niet te veel moet reizen. Je hebt weliswaar een goed fast travel systeem, maar het is niet altijd duidelijk waar je moet zijn om een opdracht uit te voeren. Als je tientallen quests tegelijk aanpakt, kom je altijd iets tegen.


Ongeacht waarmee je bezig bent, zal de meeste aandacht ongetwijfeld gaan naar de combat. Het systeem draait in essentie om een enkele knop waarmee je aanvalt, waarbij de timing belangrijk is om maximaal schade uit te delen. Je zou kunnen buttonmashen, maar een juiste timing zorgt ervoor dat je combo's vormt die meer schade veroorzaken. Een ander alternatief is het onderbreken van een combo om te wisselen met een teamgenoot. Deze kan op deze manier massieve schade uitdelen. Hoewel jij als speler beschikt over vele mogelijkheden, inclusief speciale vaardigheden, moet je dus ook rekening houden met je teamgenoten. Zij zijn niet echt slim dus je moet hen goed begeleiden. Vooral in de baasgevechten – welke lijken op raids uit games als World of Warcraft – is het vitaal dat die samenwerking goed verloopt. Zo moet je teamgenoten langs links laten aanvallen terwijl je zelf op rechts concentreert.

Zoals in een echte online game, is het ook belangrijk dat je goed omgaat met de andere karakters. Je kunt op date gaan met anderen, zowel mannelijke als vrouwelijke, waarbij je ook simpele gesprekken zult voeren. Als je denkt dat alle goed gaat, kun je zelfs een stapje verder gaan en je aan een kus wagen. Ook binnen de gevechten kun je een betere band opbouwen met je medespelers. Als je een teamgenoot een compliment geeft, dan zal deze in de toekomst meer gelijkaardige acties uitvoeren. Je kunt bijvoorbeeld een personage manipuleren om meer genezende spreken te gebruiken. Het is een langdurig proces, dus verwacht niet direct veranderingen. Op lange termijn is het echter een goed idee om snel aan de voorbereiding te beginnen. Er is eigenlijk maar één groot probleem: de game legt nergens goed uit hoe het systeem werkt, een probleem dat wel vaker opduikt in deze game. Zo wordt in de skill tree nooit goed uitgelegd welk effect nieuwe skills hebben. Je moet zelf ontdekken hoe alles echt werkt.


Hoewel de game omwille van het verhaal logischerwijs gelijkenissen vertoont met de voorgaande games, zijn er visueel toch ook snel verbeteringen op te merken. Monsters zien er vervaarlijker uit, je kunt nu verder kijken dan ooit, er is een licht cell-shaded effect en de framerate vertoont – enkel in de centrale hub loopt het mis – geen problemen. Dit is dan ook geen snel ontwikkelde titel, ondanks de beperkte tijd tussen deze en Lost Song. Die laatste werd namelijk gemaakt door Artdink, terwijl de originele studio Aquria is teruggekeerd voor deze versie. Zij konden dan ook hun tijd nemen om ervoor te zorgen dat de game een leuke verbetering is ten opzichte van Lost Song en Hollow Fragment, zeker aangezien er veel veranderingen aangebracht zijn aan de gameplay. Hollow Realization blijft hierbij wel duidelijk gemaakt met een beperkt budget, denk dus niet dat de game kan concurreren met Final Fantasy XV. Dat is simpelweg de bedoeling ook niet.