Review: Star Ocean: Integrity & Faithlessness
Door Joni Philips op 07-07-2016 om 06:46
|
Bron: Gamed
|
Ontwikkelstudio tri-Ace debuteerde in het late Super Nintendo tijdperk waar hun sciencefiction Role Playing Game Star Ocean een innovatieve hit bleek. Het bedrijf kon later hun reputatie bevestigen via Star Ocean: The Second Story zodat Star Ocean een fan-favoriet werd. Star Ocean: Till the End of Time en Star Ocean: The Last Hope konden de franchise succesvol vervolgen, waarna tri-Ace zich meer ging focussen op alternatieve projecten. Star Ocean is nu echter terug in Star Ocean: Integrity & Faithlessness voor de PlayStation 4.
Integrity & Faithlessness verschijnt na jaren van experimenteren. Het ontwikkelteam werkte in de tussentijd sinds The Last Hope namelijk onder andere aan Resonance of Fate, Lightning Returns: Final Fantasy XIII en Phantasy Star Nova die duidelijk verschilden van de typische Star Ocean games. Het is dan ook enigszins opmerkelijk dat deze futuristische Star Ocean eerder in het verleden is vastgeraakt. Dit wordt onder andere prominent duidelijk in het verhaal dat draait rond een jongeman met vaderproblemen en zijn beste vriend die onverwacht in een groot avontuur belanden wanneer ze een meisje met geheugenverlies ontmoeten. Het is een opstapeling van clichés die het spel letterlijk deelt met honderden genre-genoten. Ook de traditionele clash tussen de ouderwetse natuurlijke wereld en de moderne technologische geavanceerde rijken die hen onopgemerkt bestuderen komt naar voren in een verhaal dat door zijn gebrek aan ambities nooit de middelmaat overstijgt. Het gevoel wordt versterkt voor dialogen die opzettelijk kort werden gehouden en een verhaal dat sterk van de hak op de tak springt inclusief vele bezoeken aan dezelfde locaties.
Er wordt wel geëxperimenteerd in de verhaalvertelling waarin tussenfilmpjes tot het verleden behoren. Gesprekken vinden plaats in open omgevingen waar de teamleden vrij kunnen rondwandelen – tot de afbakening wordt bereikt – om een meer interactief gevoel te creëren. Het is een aanpak die echter de nodige problemen oplevert, waaronder de onduidelijkheid wie eigenlijk aan het spreken is want zelfs de subtitels geven hierin geen aanduiding. Het duurt soms zelfs even om te beseffen dat je in een tussensectie bent belandt want er zijn vaak opzettelijke momenten van stilte en er zijn af en toe ondoordachte overlappingen waardoor het omgevingsgeluid, een gevecht of een ander gesprek de gesprekken overstemt. Het laatste is alvast een kleiner probleem indien je focust op de ondertitels, maar het is toch spijtig want zowel de Japanse als de Engelse voice-acting zijn aangenaam. Het zorgt er eveneens voor dat de karakters nooit echt emotie tonen, ze worden hiervoor simpelweg niet goed in beeld gebracht. Het ‘interactieve’ aan deze methode betekent eveneens dat deze onderbrekingen niet kunnen worden overgeslagen, vervelend wanneer een slechte plaatsing van savepunten ervoor zorgt dat bepaalde verhaalsecties veelvuldig moeten worden herhaald.
Het verderzetten van het verhaal gaat natuurlijk gepaard met de typische Role Playing Game taferelen: het rondlopen in stadjes om onbelangrijke sidequests aan te nemen waarmee je de speeltijd kunt opvijzelen, het verkennen van de wereld om geheimen te vinden, het gebruiken van opties als crafting en fishing die hier redelijk overbodig aanvoelen omwille van een sterke vereenvoudiging, en het vechten dat nu nog meer de hoofdbrok van de game vormt. Dat is natuurlijk geen probleem, het vormde altijd al – in combinatie met het verhaal – het centerpunt van de Japanse Role Playing Game. Het is dan ook het element waaraan tri-Ace de grootste aandacht heeft besteed. De game beschikt over een diepgaand real-time vechtsysteem waarin je eenvoudig start. Je volledige team kan vrij rondlopen rond de vijanden, waarbij jij één personage aanstuurt. Je kunt op elk moment wisselen, waarbij de AI dan je voormalige personage overneemt. Je kunt deze AI bepaalde opdrachten geven, maar er is niets leuker dan regelmatig jumpen tussen karakters om zelf enkele hoofdtaken op je te nemen. Enkel in gevechten waar je over zeven man kunt beschikken of waar je iemand moet beschermen kan dit onoverzichtelijk worden.
Het vechtsysteem is eenvoudig opgebouwd rond drie knoppen, namelijk een lichte aanval, een zware aanval en een defensief blok. Zware aanvallen kunnen door het blok breken, maar zijn trager. Lichte aanvallen kunnen worden geblokkeerd, maar zijn wel gemakkelijker voort te zetten in een combo zodat er een evenwicht ontstaat. De aanvalsknoppen iets langer vasthouden geeft dan weer toegang tot een vaardigheid, die Mana gebruikt maar meer schade doet. Het betekent dat je op een gemakkelijke manier toegang krijgt tot diverse mogelijkheden en gevechten dus heel vlot verlopen. Tegelijkertijd moet toegegeven worden dat ‘button-mashing’ door het overmatige gebruik van alleen maar de zware aanval ook flink durft in te hakken op de vijand. Als je niet te strategisch wil werken, lijkt dat een doenbaar alternatief. Voor je plezier is spelen zoals het hoort echter het leukst en spectaculairst. Het enige echte nadeel is dat de camera hier af en toe durft tegen te werken, waarbij deze van hot naar her springt en op momenten een hindernis vormt.
De karakters verdienen allemaal ervaringspunten tijdens deze confrontaties, maar het is aan jou te bepalen hoe iedereen groeit. Je kunt karakters laten groeien met Roles en Specialities, waarbij dit systeem danig verschilt van doordeweekse Job systemen. Ieder personage kan vier rollen (uit een honderdtal verschillende) krijgen, waarbij deze elk een gespecialiseerde functie hebben en je zelf kiest hoe een personage groeit. Je moet dan ook efficiënte combinaties zoeken. Het enige nadeel is dat de rollen nogal traag sterker worden, zodat je minder wordt geïnspireerd om af te wisselen. Het betekent ook dat je niet echt snel ziet welk verschil een rol nu echt maakt, iets wat pas later echt zichtbaar wordt. Er zijn daarnaast de Specialities die meer dienst doen als passieve voordelen, bijvoorbeeld om meer te verdienen aan gevechten of fishing. Dit heeft minder directe gevolgen op een gevecht, maar je moet ze wel kopen met dezelfde munten als die je gebruikt voor de rollen. Het is hier dan ook een afweging maken op welke manier je jouw team laat evolueren zodat het jouw strategische keuze wordt.
Gevechten zijn tegenwoordig ook sterk geïntegreerd met de leefomgeving. Het is geen kwestie meer van wegspringen naar een ander scherm om de gevechten op te starten, de HUD voor de vijandelijke confrontaties schuift gewoon over het scherm zodat het vechten onmiddellijk kan beginnen. Dit verloopt zeer vlot en het minimaliseert onderbrekingen. De keuze om gevechten binnen eenzelfde locatie te houden lijkt wel enigszins effect te hebben op het ontwerp. De omgevingen zijn leuk vormgegeven zodat ze af en toe mooie vergezichten opleveren, maar ze ogen toch leeg aan. Het lijkt een tegemoetkoming om voldoende ruimte te voorzien en de werklast te verminderen. Het avontuur dat twintig tot dertig uur duurt, herhaalt deze omgevingen ook frequent zodat de leegheid toch een opvallende factor wordt, zeker omdat je lange tijd geen fast-travel optie hebt en dat je regelmatig moet backtracken. Het verschijnen van deze – knap ontworpen – vijanden is evenmin echt interessant te noemen. Het gebeurt namelijk steeds op vaste plaatsen zodat de spanning van onverwacht een vijand tegen het lijf te lopen toch wegvalt. Er zijn dus voor- en nadelen.
|
|
|
Beoordeling
65
De tand des tijd heeft Star Ocean ingehaald. Star Ocean was ooit een innovatieve serie die een ideaal tegengewicht bood voor de traditionele Dragon Quest en Final Fantasy franchises. Er werd de afgelopen jaren echter flink vernieuwd in het Role Playing Game genre waarbij de unieke elementen van Star Ocean eigenlijk al snel standaardbrij werden. tri-Ace kon in deze context onvoldoende vernieuwen zodat de game passé aanvoelt. Star Ocean: Integrity & Faithlessness is niet noodzakelijk een slechte game, het is vooral een achterhaalde game. Het ontwikkelteam probeerde te vernieuwen in de verhalende aanpak, maar het behield het clichérijke verhaal in een inferieure vertelmethode. Het tracht de gevechten te versnellen maar het verlaagde op deze manier de diepgang. Integrity & Faithlessness kan enige uren plezier opleveren, maar het is geen verplichte kost waarnaar we blijven terugkijken. Het is dan ook een groot verschil met Star Ocean en Star Ocean: The Second Story.
|
|
|
|
 14:42 Nieuwe titels voor EA Access Vault
 06:46 Viertal video's A.O.T. Wings of Freedom
|
| Reacties (7) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (90.34.45.xxx)
op 07-07-2016 om 11:47
|
|
Echt een povere Star Ocean.
|
|
dantekloon
op 07-07-2016 om 12:12
[Niv: 185 / Exp: 9264]
|
|
De game haal ik wel als het goedkoper is geworden, 65 is best wel matig. En aangezien ik niet weet of mijn PS4 het nog doet met nieuwe games moet ik binnenkort maar ff checken.
|
|
|
Gast (146.185.54.xxx)
op 07-07-2016 om 13:12
|
|
jammer..
|
|
scorpio23-b
op 07-07-2016 om 16:27
[Niv: 19 / Exp: 950]
|
|
Was erg teleurgesteld in de Japanse PS3 versie.
Misschien dat ik hem alsnog aanschaf op het moment dat ik een ps4 neem.
|
|
Boogieboyz
op 08-07-2016 om 01:03
[Niv: 303 / Exp: 15154]
|
Had iemand al door dat Fiore (chick met ruitjespak) er basically halfnaakt bij loopt? Die beige-kleurige vakjes, dat is dus haar huid wat je ziet  Yeah baby  omnomnom
....
..
Maar idd voor de rest spreekt de game me niet echt aan. Niet echt coole character designs om maar eens een voorbeeld te noemen. Behalve Fiore dan, die's geniaal.
edit* nouja ik kijk net wat screens en zo slecht ziet het er niet uit (omgevingen) beetje 50/50, sommige screens zijn cool maar andere ook weer niet. Hoe dan ook vreemd dat ze enkel de Ps4 versie hier uitgeven. Veel mensen hebben nog geen Ps4. Ik ook niet.
edit2* Zag net een filmpje op youtube iets over censuur gezeik ik denk o god daar gaan weer, wat is er met Fiore gebeurd? Bleek het om Miki te gaan.... euh?? Ja beste mensen, Miki's onderbroek was een groter knelpunt dan Fiore's kinky ruitjespak.
Gewijzigd door Boogieboyz op 08-07-2016 om 01:25
|
|
Joni Philips
(Eindredacteur)
op 08-07-2016 om 15:50
[Niv: 1181 / Exp: 59057]
|
|
@Boogieboyz: De verkopen PS3 versus PS4 zijn simpelweg te sterk naar PS4 aan het neigen voor veel ontwikkelaars.
|
|
|
Boogieboyz
op 08-07-2016 om 22:11
[Niv: 303 / Exp: 15154]
|
Mwa, Tecmo vond het daarentegen nog wel de moeite waard om bvb Deception op Ps3 uit te brengen en later de updated Ps4 versie. DOA5 op de Ps3/Xbox360 en later PS4/One en zelfs steam. Tales of Zestiria... Het ligt maar net aan de ontwikkelaar of ze het de moeite waard vinden. Square had daar dus kennelijk geen zin in. Verbaast me niks.
Gewijzigd door Boogieboyz op 08-07-2016 om 22:11
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
