Al meer dan een eeuw lang onderzoekt Sherlock Holmes misdrijven en al meer dan tien jaar lang giet ontwikkelaar Frogwares dit om in games. Samen met hun substudio maakten ze al meer dan tien games rondom de Britse detective en met The Devil's Daughter krijgen we wederom een nieuw avontuur voorgeschoteld.
In eerste instantie lijkt het woord 'avontuur' de lading overigens niet te dekken. We krijgen een vijftal zaken voorgeschoteld die op het eerste gezicht weinig met elkaar te maken lijken te hebben. Tegelijkertijd zul je spelenderwijs ontdekken dat er een overkoepelend verhaal aanwezig is waar ook de speltitel The Devil's Daughter naar verwijst. Een grote rol is weggelegd voor Katelyn, de adoptiedochter van Sherlock Holmes die na lange tijd haar gezicht laat zien. Uiteraard gaan we niet weggeven hoe alles precies in elkaar steekt, maar aangezien je per case twee tot drie uur kwijt zult zijn is er in ieder geval voldoende gameplay aanwezig om je mee te vermaken.
Het belangrijkste aspect in Sherlock Holmes is zoals altijd het onderzoeken van uiteenlopende locaties, het ondervragen van mensen om aan informatie te komen en het verzamelen van bewijsmateriaal om de waarheid mee boven tafel te krijgen. Al deze informatie zal geordend worden in je boekje en het is aan de speler om hier vervolgens de juiste conclusies mee te trekken. Lang niet alle informatie zal direct aan de speler worden aangeboden, zo zul je gebruik moeten maken van Sherlock zijn gave om een totaalbeeld te kunnen schetsen. Sommige situaties zijn bijvoorbeeld enkel zichtbaar door zijn focus filter in te schakelen. Dit zorgt ervoor dat je nog meer de speurneus uit zult moeten hangen, maar betekent tegelijkertijd dat je soms zoekt naar de spreekwoordelijke naald in een hooiberg.
Hoewel het plegen van onderzoek de hoofdmoot vormt krijg je enige afwisseling in de vorm van verschillende mini-games. Het gaat om uiteenlopende gameplay als platforming, stealth, het openen van een kluis of het spelen van een potje grasbowling. Op papier zijn het leuke afwisselingen, maar in de realiteit werkt het lang niet allemaal even goed. Dit is vooral toe te schrijven aan de controls, waarbij je veelal gebruik moet maken van de twee analoge sticks. Bovenal voelen sommige van deze onderbrekingen onnodig aan en passen ze niet bij de verdere invulling.
Wanneer je denkt alle informatie in een casus duidelijk te hebben, al dan niet door gebeurtenissen in een juiste tijdsvolgorde te zetten, kun je een schuldige aanwijzen. Het is niet zo dat je het altijd bij het rechte eind zult hebben, wanneer je de verkeerde conclusie trekt zou je zomaar een onschuldige burger de gevangenis in kunnen sturen. Al te grote gevolgen heeft dit overigens niet, maar de voldoening is natuurlijk wel een stuk groter wanneer je alle stukjes informatie op een juiste manier hebt geďnterpreteerd en je de juiste schuldige zijn straf geeft.
Deze geluksmomenten krijgen overigens wel een deuk vanuit een technisch standpunt. De verschillende locaties zien er nog wel goed uit, maar de karaktermodellen hebben nauwelijks een upgrade gekregen sinds het vorige Crimes & Punishments. De lange laadtijden en duidelijk aanwezige screen-tearing helpen eveneens niet om je te overtuigen. Ook de audio heeft moeite om je vast te grijpen, met weinig indrukwekkende stemacteurs wiens lippen niet aansluiten bij de uitspraken. The Devil's Daughter heeft dan ook weliswaar leuke casussen die je als speler vastgrijpen en laten afvragen hoe de vork in de steel zit, onnodige gameplay toevoegingen en een matige techniek gooien alsnog roet in het eten.
|
