Ontwikkelstudio Reflections Interactive debuteerde eind jaren ‘80 op de Amiga, het destijds kleine bedrijf ontwikkelde onder toezicht van het illustere Psygnosis het platformspel Shadow of the Beast dat uitgroeide tot een ware hit. Reflections maakte uiteindelijk een tweetal vervolgen, alvorens door te groeien naar Destruction Derby en Driver terwijl Psygnosis werd opgeslorpt door Sony Computer Entertainment. Shadow of the Beast raakte zo echter in de vergetelheid. Sony heeft echter een langer geheugen dan we dachten, het werkt namelijk samen met Heavy Spectrum Entertainment Labs voor een nieuwe versie die binnen enkele weken op de PlayStation 4 verschijnt.

De comeback van Shadow of the Beast is eigenlijk vooral te danken aan Matt Birch, de CEO van Heavy Spectrum Entertainment die in zijn jeugd zeer enthousiast was over de game. Hij ging uiteindelijk in de game-ontwikkeling waarbij een vervolg op Shadow of the Beast zijn doel werd, een droom die hij nu kan verwezenlijken. Birch wil enerzijds het origineel eren dat dankzij zijn soundtrack en opvallende graphics vele harten veroverde, maar beseft tegelijkertijd dat de gameplay de tand des tijds niet heeft doorstaan. Het was simpelweg allesbehalve diepgaand en tegelijkertijd nodeloos moeilijk. Heavy Spectrum wil de game niet gemakkelijk maken, maar wil zorgen voor een fair en uitdagend systeem dat elementen deelt met God of War en Bayonetta, maar dan in een sidescrolling formaat.


Er zijn nog veel platformelementen aanwezig in de titel, maar je zult een significant deel van de tijd aan het vechten zijn. Levels kunnen honderden vijanden bevatten, waarbij dit nooit zorgt voor een urenlang gevecht omdat je veel krachten bezit om door de vijanden heen te gaan zoals een warm mes door de boter. Je hebt een uitgebreide set van aanvallen die je vooral aanmoedigen tot lange combo’s. Je hebt zelfs enkele speciale kunstjes zoals je verbergen achter de schilden van vijanden of hen te verslaan met hun eigen wapens, elementen die voor de nodige variatie zullen zorgen. Als je dat goed genoeg doet, krijg je toegang tot de Blood Rage. Deze rekent op een zeer accurate timing, waarbij je een allesvernietigende aanval kunt krijgen als resultaat. Het vechtsysteem moet dan ook een pak leuker worden dan in het verleden.

Het verhaal achter Shadow of the Beast is grotendeels onveranderd gebleven. We kruipen opnieuw in de huid van Aarbron, een man die als kind werd ontvoerd voor magische experimenten die hem in een monster veranderden. Hij slaagt er echter in te ontsnappen aan zijn ontvoerder, de kwaadaardige magiër Maletoth, wat de start is van een lang avontuur waarin Aarbron wraak probeert te nemen. Qua uitgangspunt zijn beide games dan ook praktisch hetzelfde, waarbij het natuurlijk afwachten is in hoeverre de nieuwe versie zal afwijken van het origineel. De game dateert natuurlijk al van bijna dertig jaar geleden, zodat oude spelers het einde waarschijnlijk vergeten zijn; het kan echter nooit kwaad om je in een Amiga game met verhaaltechnisch weinig diepgang – uit een tijdperk dat verhalen sowieso al niet te veel aandacht trokken – meer te verdiepen.


Het is in het algemeen natuurlijk de vraag in hoeverre Shadow of the Beast zich kan afzetten van het origineel zonder een holle hommage te worden. Blijft de game te dicht bij het origineel, dan kan het aanvoelen als een relikwie van een lang vervlogen tijd. Wijkt het te ver af, dan wordt het een schaamteloze manier om een nieuwe serie onder de aandacht te brengen. Het is dan ook nog even afwachten of Shadow of the Beast een geslaagde terugkeer is. Het antwoord komt gelukkig echter al in maart! De PlayStation 4 game verschijnt namelijk op 2 maart 2016 in de PlayStation Store.