Review: Rise of the Tomb Raider
Door Rene Groen op 19-11-2015 om 07:19
|
Bron: Gamed
|
In het twee jaar geleden uitgebrachte Tomb Raider maakten we kennis met een jonge, nog onervaren Lara Croft. Ze leed schipbreuk nabij het eiland Yamatai en moest op eigen kracht zien te overleven. Het was een persoonlijke ontwikkeling die we als gamer samen met haar ondergingen, maar die zeker niet het eindpunt vormt.
De drang naar avontuur lijkt ze van haar vader te hebben. Richard James Croft deed onderzoek naar 'The Divine Source', een voorwerp waarvan hij geloofde dat het diens bezitter het eeuwige leven zou schenken. Zijn overtuiging werd door velen naar het rijk der fabelen verwezen, maar om het geheim met zijn dood niet verloren te laten gaan besluit zijn dochter om het werk van haar vader op te pakken. Het is inmiddels een jaar geleden dat de gebeurtenissen op Yamatai plaatsvonden en we zien een duidelijke scheidingsbreuk in het karakter van Lara. De ietwat bange Lara was ideaal om als karakter uit te diepen, maar hier is nu een stuk minder sprake van. Het zou prima passen in een context waarbij ze al jarenlang als avonturier de uithoeken van de wereld verkent, maar voelt toch anders als je beseft dat er slechts een relatief kort tijdsbestek tussen beide avonturen zit. Mede hierdoor is het verhaal lang niet zo sterk als in het origineel en krijgen de schitterende tussenfilmpjes minder lading mee dan mogelijk zou zijn geweest.
Schuiven we het verhaal even aan de kant en laten we de gameplay spreken, dan zien we dat er wel degelijk lering getrokken is uit de reboot. Een veelgehoorde kritiek was dat het aantal tombes wel erg karig was, terwijl degene die wel geïmplementeerd waren weinig tot de verbeelding spraken. In Rise of the Tomb Raider is dit een stuk beter verzorgd. Veelal krijg je te maken met grote ruimtes waar de speler middels het nodige denkwerk verder dient te komen. Veelal vormen deze simpelweg onderdeel van de game en zul je ze moeten voltooien om verder te geraken, hiernaast zijn er tevens negen optionele tombes. Het sluit aan bij de vele optionele opdrachten die je kunt vervullen, maar tegelijkertijd geen verplichting vormen. Met het hoofdverhaal zul je al snel een uur of tien à twaalf zoet zijn, een aantal dat gemakkelijk te verdriedubbelen is wanneer je alle optionele opdrachten en collectibles nastreeft.
Hoewel Lara een stuk gehaaider is geworden, betekent dit niet dat ze voortdurend ondoordacht gevechten in rent. Je pijl en boog helpen je bij een stealthy aanpak, waarbij de mogelijkheden zich gaandeweg de game openbaren. Het is een concept dat al naar voren kwam in Tomb Raider, maar ook nu weer prima werkt. Niet alleen geeft het je nieuwe aanvalsmogelijkheden, denk aan het gebruik van gif- of brandende pijlen, maar laat ook de omgeving steeds meer openbaren. Het voelt nergens onlogisch of geforceerd aan, al was het maar door het gemak waarmee je de mogelijkheden gebruikt. Je hoeft enkel de schouderknoppen in te drukken om, mits je de juiste hulpmiddelen hebt weten te vergaren, nieuwe mogelijkheden te creëren. Een Molotov Cocktail is hierdoor zo gemaakt, zonder ook maar een menu in te hoeven stappen. Ook op ander vlak kun je geholpen worden, op ieder moment is haar instinct in te schakelen door op de rechter stick te klikken. Het laat belangrijke elementen oplichten, waardoor je minder lang zoekende bent. Het is geen vereiste, maar simpelweg een hulpmiddel voor degene die hier behoefte aan heeft.
Spelers die met Rise of the Tomb Raider grootse sprongen verwachten komen daarentegen bedrogen uit. De daadwerkelijke vernieuwingen zijn minimalistisch. Enerzijds is dit totaal niet erg, je hoeft het roer immers niet om te gooien als iets in het verleden al goed werkte, anderzijds betekent dit dat enkele ergernissen uit het verleden terugkeren. Hoewel Lara Croft in deze game is neergezet als een hardere, meer ervaren avonturierster staat het haaks op de vele kreuntjes en zuchtjes die ze nog altijd slaakt. Wanneer dit gedoseerd wordt gebracht kan ik er nog prima mee leven, maar de overmaat waarmee het uit je speakers komt begint al snel te irriteren. Wat het des te jammer maakt is dat het spel verder zeer goed scoort. De overige in-game geluiden zijn sterk, evenals de stemacteurs. We benoemden verder al de schitterende tussenfilmpjes, maar ook in-game werden we regelmatig enthousiast van de mooie vergezichten en details.
Geheel nieuw is de Expeditions-modus, ter vervanging van de multiplayer die weinig meerwaarde had. Het doel is om stukken van de singleplayer te herspelen of zelf een missie te creëren en daarbij een zo hoog mogelijk puntenaantal te behalen. Het draait echter allemaal om kaarten die zowel in je voordeel als in je nadeel kunnen werken. Je kunt bijvoorbeeld de hoofden van tegenstanders groter maken voor makkelijkere headshots of je health verlagen om de uitdaging te vergroten. Dit is weer van invloed op de te verdienen punten die respectievelijk minder worden of toenemen. Deze kaarten verkrijg je door simpelweg te spelen, maar kunnen ook aangeschaft worden middels microtransacties. Een Twitch implementatie, waarbij kijkers op kaarten kunnen stemmen die vervolgens actief worden in jouw game, is een leuke toevoeging, hoewel de kans groot is dat je Expeditions na enkele keren opzij zult leggen om er niet meer naar om te kijken.
Rise of the Tomb Raider maakt na het sterke Tomb Raider iets minder indruk. Dit komt vooral omdat het verhaal, waarbij er minder ruimte is voor de ontwikkeling van Lara Croft als karakter, weinig interessant is. Toch staat dit de gameplay nergens in de weg. Je zou als kritiek aan kunnen voeren dat het weinig is geëvolueerd, maar persoonlijk zat ik daar ook helemaal niet op te wachten. Het is hier en daar wat extra verfijnd waardoor het nog lekkerder speelt en met de toevoeging van meer en bovenal grotere tombes is er gehoor gegeven aan eerdere kritieken. Sowieso is het zonde om je enkel op het hoofdverhaal te richten, er is namelijk genoeg te zien en te beleven om er met gemak dertig uur uit te halen.
|
|
|
Beoordeling
85
Een jaar na de ontberingen op Yamatai is Lara Croft terug in een nieuw avontuur, waarbij ze het levenswerk van haar vader voort wil zetten. Het resulteert in een tocht door besneeuwde gebergten en verloren gewaande ruïnes die perfect aansluiten bij de sfeer die de Tomb Raider serie ons al jaren voorschotelt. Het is om deze reden des te jammer dat het verhaal niet bijster veel indruk maakt. Wist Tomb Raider (2013) ons nog te verrassen, daar ontbreekt dit effect nu een beetje. Toch betekent dit niet dat Rise of the Tomb Raider geen geslaagd vervolg is. Met meer tombes, extra finesse in de gameplay en genoeg om te verzamelen zul je uren worden zoetgehouden.
|
|
|
|
 14:20 WWE 2K16 met Momentous trailer
 07:19 Mario & Luigi: Paper Jam Bros. met amiibo beelden
|
| Reacties (10) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (77.251.60.xxx)
op 19-11-2015 om 07:32
|
|
Geweldige game !!!
|
|
|
Gast (77.109.127.xxx)
op 19-11-2015 om 11:00
|
|
idd top game.
|
|
|
Gast (87.195.247.xxx)
op 19-11-2015 om 11:15
|
|
Vreemd, naar mijn mening is het verhaal juist stukken beter dan de vorige keer, vooral de hoofd-slechterik. Wat betreft gameplay en graphics en al dat soort dingen vind ik het een topgame, maar ik zou willen dat de oude Lara weer terug kwam, want met deze nieuwe heb ik helemaal niks...
|
|
Redneckerz
(Redacteur)
op 19-11-2015 om 11:46
[Niv: 227 / Exp: 11336]
|
Het is niet meer de Lara van vroeger, maar wel een titel waar zij trots op kan wezen.
Alle props ook voor de Nederlandse helden van Nixxes, die een fantastische X360 port hebben neergezet en misschien 1 der beste X360 games. Een prachtige zwanenzang van een fantastisch stuk hardware 
|
|
|
Gast (78.23.119.xxx)
op 19-11-2015 om 12:43
|
|
Ik vind hem voorlopig al stukken beter dan de vorige! En die graphics 😋😋
|
|
|
Gast (131.174.140.xxx)
op 19-11-2015 om 13:27
|
|
@ Redneckerz
Goed om te horen dat de port geslaagd is, want dat mislukt nogal eens of er wordt te weinig zorg aan besteed. Zo vond ik Middle-Eart:SoM op de ps3 echt een verschrikkking. Verder is het voor mij nog even wachten op deze titel (ik heb een ps4), maar mijn portemonee is toch leeg.
|
|
thenativedude
op 19-11-2015 om 14:59
[Niv: 137 / Exp: 6865]
|
|
hahahah dude beste 360 game nooit. Dat zal altijd bioshock blijven
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 19-11-2015 om 15:14
[Niv: 747 / Exp: 37333]
|
|
'Misschien één der beste X360 games' is niet hetzelfde als 'beste 360 game'.
|
|
|
Redneckerz
(Redacteur)
op 19-11-2015 om 16:53
[Niv: 227 / Exp: 11336]
|
@ Gast 131:
Middle Earth was dan ook een rushjob. Rise of the Tomb Raider is zeker zijn geld waard voor de X360 versie als je nog geen Xbox One hebt.
@ Thenativedude:
Misschien de volgende keer iets beter lezen? 1 der beste X360 games betekent nog niet DE beste x360 game
|
|
flip122
op 19-11-2015 om 21:21
[Niv: 73 / Exp: 3645]
|
|
''Spelers die met Rise of the Tomb Raider grootse sprongen verwachten komen daarentegen bedrogen uit''
Als je dit letterlijk neemt is het best grappig aangezien ze soms gigantische jumps maakt en dan een stukje float stuurt wat er grappig uitziet xD
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
