Ontwikkelstudio Supermassive Games legt momenteel de laatste hand aan hun PlayStation 4 debuutgame Until Dawn, een horrorgame die doet terugdenken aan klassieke horrorfilms als Texas Chainsaw Massacre. Het is aan ons om de onvermijdelijke afslachting toch te ontlopen…

Supermassive Games zorgt alvast voor een klassieke insteek: acht vrienden komen vast te zitten in een verlaten vakantieoord in de bergen, alwaar blijkt dat de vrienden absoluut niet alleen zijn. Het is het begin van een spannende nacht waar de acht allemaal het slachtoffer kunnen worden. Until Dawn heeft namelijk geen vaste verhaallijn waarin één specifiek personage gegarandeerd zal overleven. Het verhaal kent een dynamisch verloop op basis van jouw acties, zodat het mogelijk is dat jouw favoriete personage om het leven komt omwille van een eerdere misstap van jouw kant. Het gaat dan ook niet alleen om een rechtstreeks gevolg, het spel maakt gebruik van een ‘Butterfly Effect’ systeem waarbij de kleinste acties aanleiding kunnen geven tot grote gevolgen. Het betekent bijvoorbeeld dat het op slot doen van een deur aan het begin van het spel een ramp kan zijn wanneer je later wanhopig probeert te ontsnappen door de gesloten deur.


Het is natuurlijk vitaal dat je gaat meeleven met de karakters zodat je hun dood probeert te vermijden. Je bent bij horrorfilms namelijk ook nooit teleurgesteld als de eikel sterft. Supermassive Games besteedt dan ook de nodige aandacht aan hun personages in de hoop ze interessant genoeg te maken. De personages worden alvast tot leven gebracht door verschillende bekende acteurs, waaronder Heroes actrice Hayden Panettiere en Agents of SHIELD spion Brett Dalton. Zij lenen zowel hun stem als hun beeltenis aan twee van de vrienden die moeten trachten te overleven. De Zweedse acteur Peter Stormare uit Fargo, The Lost World: Jurassic Park en Prison Break krijgt eveneens een grote rol. Het is mij persoonlijk totaal onbekend wie de moordenaar speelt in Until Dawn, maar het zou me niet verbazen als Stormare die rol heeft. Hij heeft nu eenmaal een curriculum vitae gevuld met slechteriken.

Het wordt gelukkig niet te moeilijk om de waarheid te ontdekken, de ontwikkelstudio verwacht dat de game ongeveer negen uur zal duren. Het lijkt een ietwat korte ervaring, maar het is natuurlijk de bedoeling om de game meerdere keren door te spelen. Het wordt op die manier mogelijk om andere paden te ontdekken en eventueel een beter resultaat te bereiken, door bijvoorbeeld te eindigen met acht overlevenden. Het wordt geen simpele opgave om dat optimale resultaat te bereiken want de game heeft een strikt auto-save systeem dat het onmogelijk moet maken om een eerdere slechte beslissing ongedaan te maken. Je beslissingen moeten zo ook zwaarder om te nemen zijn. Het is daarnaast ook verhaalmatig belangrijk om Until Dawn meerdere keren door te spelen, Supermassive Games belooft dat de puzzelstukjes voor het overheersende plot pas echt in elkaar vallen nadat je de game enkele keren hebt doorlopen, mits je steeds andere beslissingen neemt en andere delen ziet.


De horrorgame toont dus enige gelijkenissen met Heavy Rain, een andere Sony game waarin jouw acties een grote impact hebben op het verloop van het verhaal. Het is een vergelijking die kan worden doorgetrokken in de gameplay want het is hier eveneens de bedoeling om snel te reageren op dynamische prompts. Je moet bijvoorbeeld beslissen om een vaas te gooien wanneer je deze passeert of om te proberen een deur te openen. Het spel maakt hierin hevig gebruik van de unieke kanten van de DualShock controller als de bewegingssensor, grotendeels omdat het spel oorspronkelijk als PlayStation Move game startte. Acties als het openen van die deur vertalen zich nog frequent in het maken van een beweging in plaats van het drukken op een knop. De game speelt op rustige momenten dan weer meer als een traditionele avonturengame waarin je voorwerpen onderzoekt om je verder te helpen. Until Dawn is dan ook in zijn totaliteit een ietwat actievere adventure-game waarin je echt een impact hebt op het verloop. Het is nu maar de vraag of het interessant zal zijn, een vraag waarop we eind augustus het antwoord weten.