Na Dead Island, maar nog voor Dead Island 2, speelt het verhaal van Escape Dead Island. Het is de eerste keer dat ontwikkelaar Fatshark zich met de franchise mag bemoeien, waardoor we een andere ervaring krijgen aangeboden. Of dit ook een aangename is, lezen jullie in onze review.

In het spel maken we kennis met Cliff Calo, de zoon van een mediamagnaat. Terwijl zijn jongere zus een succesvolle carrière ambieert heeft de protagonist hier weinig interesse in. Wel zoekt hij graag het avontuur op en daarvoor lijkt het tropische eiland Banoi het ideale podium. Niet vanwege diens luxe en excursies, maar omdat hier een ware zombieplaag is geconstateerd. Een vriendin van Cliff, Linda, besluit om de reis te maken zodat ze een reportage kan maken waarvoor jij de foto’s mag verzorgen. Samen met hun gezamenlijke vriend Devan reizen ze af, maar bij aankomst gaat het al snel mis. Alsof we de serie Lost zijn binnengestapt volgen vele absurde gebeurtenissen elkaar op, terwijl je tegelijkertijd moet zien te overleven.


Een nieuwe ontwikkelaar zorgt ook voor een nieuwe insteek en dit uit zich in diverse factoren. Wat meteen opvalt is dat het spel niet langer een first-person perspectief kent, in plaats daarvan beleven we het spel vanuit de derde persoon. Hiernaast is de realistische insteek op het gebied van graphics vervangen door een cell-shaded, meer cartoony stijl. Om de lijst van veranderingen verder aan te vullen: je kunt niet langer in voertuigen rijden, er zijn geen koffers om te doorzoeken en wapens zijn niet te upgraden. Hoewel Escape Dead Island zich binnen dezelfde franchise afspeelt, betreft het een wezenlijk andere titel.

De doelen blijven veelal hetzelfde: ontrafel de waarheid en vermoord de zombies die je tegen komt. Dit laatste doe je in het begin met een schroevendraaier en een loden pijp, maar naargelang de game vordert verkrijg je andere (vuur)wapens. Absurde varianten zijn er niet bij, het gaat meer om traditioneel wapentuig die nogal inspiratieloos zijn. Helaas maakt het weinig uit over welk wapen je precies beschikt, ze werken namelijk geen van allen erg overtuigend. Hier komt ook bij dat de implementatie van een zware aanval nutteloos is, de beweging hiertoe gaat dermate traag dat een zombie je tussentijds al lang gepakt heeft. Al te gek is dit overigens niet, de zombies zijn namelijk een stuk sneller dan de speler, waardoor je nog het beste resultaat behaalt door simpelweg de lichte aanval te blijven spammen. Al te lang genieten van een overwinning op een ondode is er niet bij, nadat je omgekeerd bent zijn ze alweer verdwenen en blijft een plasje bloed de enige herinnering.


Er is naast de frontale aanval echter nog een andere optie, namelijk het gebruik van stealth. Wanneer een zombie je nog niet in de gaten heeft, hetgeen aangegeven staat middels een uitroepteken boven diens hoofd, kun je deze geruisloos uitschakelen. Dit lukt alleen wanneer je op precies de juiste positie achter deze zombie staat en zelfs dan lijkt het een kwestie van geluk of je onopgemerkt blijft. Het is verder jammer dat er weliswaar de nodige variatie in zombies is, maar dat je weinig variatie in je aanvalspatroon toe hoeft te passen om met ze af te rekenen.

Naast de inmenging met vijanden ben je bezig om het verhaal te voltooien, waarbij er opvallend weinig ruimte is voor subquests. Wel is er flink wat te verzamelen, waarbij ieder element meer achtergrondinformatie geeft. Het is hierdoor zeker interessant om ze na te jagen, evenals foto’s te maken op de daarvoor bestemde plaatsen. Dit alles is ook nodig om het lopen in de game aangenamer te maken, er wordt namelijk overdreven veel gebruik gemaakt van backtracking. Regelmatig word je erop uit gestuurd om, eenmaal aangekomen op de desbetreffende locatie, erachter te komen dat de juist persoon niet aanwezig is, zodat je weer terug kunt naar je startpunt. Dit gebeurt niet eenmaal, maar is een herhalend patroon om de spelduur op te rekken.


Op technisch vlak gooit Escape Dead Island geen hoge ogen, hetgeen zich uit in verschillende factoren. De cell-shaded stijl zorgt weliswaar voor een uniek uiterlijk, maar de cutscenes zijn weinig interessant om te volgen en regelmatig is er sprake van haperingen, zo ook in de audio. Aangezien je de nodige keren het loodje zult leggen is het tevens behoorlijk irritant dat je sommige cutscenes niet over kunt slaan, waardoor je steeds weer verplicht bent om deze af te kijken alvorens je weer een nieuwe poging kunt wagen. Tussendoor zelf saven om dit probleem nog enigszins het hoofd te bieden is helaas niet mogelijk.

Escape Dead Island is een unieke ervaring binnen de serie. Het is om deze reden des te vervelender dat de game op zwakke fundamenten is gebouwd. De actie werkt niet goed, er is teveel nadruk op backtracking en het einde van de game voelt dermate oneerlijk dat ik de controller uit frustratie door de huiskamer wilde smijten. De redelijk interessante verhaallijn, waarbij de ontwikkelaar tracht om de speler middels hallucinaties op het verkeerde been te zetten, is niet genoeg om je door deze kwalijke punten heen te laten bijten.