De game-industrie heeft verschillende helden die met hun gehele oeuvre zorgen voor een gigantische nalatenschap. Het zijn die sterren van vroeger en nu die een speciale plaats verdienen in de 'Zijn Erfenis' serie waarin hun sterke invloed op de game-industrie centraal staat.

Het droomteam achter de Super Nintendo game Chrono Trigger bestond onder andere uit Dragon Quest ontwerper Yuji Horii, Final Fantasy bedenker Hironobu Sakaguchi, het jonge talent Yoshinori Kitase en befaamd componist Nobuo Uematsu. Het waren destijds al bekende namen die nu nog steeds met gemak van de tong rollen gezien hun toonbepalende rol in de evolutie van het Role Playing Game genre. Het is echter ongehoord om het succes volledig toe te schrijven aan bovenstaande namen, het droomteam bevatte ook enkele kleinere namen onder wie Tetsuya Takahashi, de 'Graphic Director' van het spel. Hij heeft eveneens een uitgebreide achtergrond in het genre, maar hij is nog steeds geen bekend gezicht. Hij beïnvloedt desondanks al jaren in de stilte zijn favoriete genre. Hij verdient dan ook een dag in de spotlight in 'Zijn Erfenis'. Het wordt alvast een perfect voorsmaakje voor Xenoblade Chronicles X, zijn aankomende Wii U game!

Takahashi – die werd geboren op 18 november 1966 – belandde aan het einde van de jaren '80 in de game-industrie. Hij ging aan de slag bij Nihon Falcom, waar hij als artiest onder andere meewerkte aan Dragon Slayer: The Legend of Heroes. Takahashi verliet het bedrijf echter al snel toen Squaresoft aan zijn mouw kwam trekken. Squaresoft was toen al één van de koplopers in het RPG genre, zodat het een gigantische kans voor hem was en hij besliste de kans met beide handen te grijpen. De jonge ontwerper verzorgde onder andere de Battle Graphics van Final Fantasy IV en de Field Graphics van Final Fantasy V en Romancing SaGa. Hij werkte tussendoor ook aan de map voor Secret of Mana zodat hij een rol speelde in de ontwikkeling van allerlei grootse Super Nintendo RPGs. Het was dan ook een uitermate succesvolle periode voor de jongeman, en dat niet alleen op professioneel vlak.


De vrijgezelle twintiger werkte tijdens de ontwikkeling van Romancing SaGa en Final Fantasy V nauw samen met collega grafisch designer Kaori Tanaka. Tanaka werkt tegenwoordig als schrijfster onder de naam Soraya Saga, maar ze was destijds een talentvolle ontwerpster. Dat was echter niet de reden waarom Takahashi graag met haar samenwerkte, ze had simpelweg zijn hart veroverd. Hij kende dus zowel op professioneel als op privévlak een topperiode. Het duo mocht na Romancing SaGa en Final Fantasy V opnieuw samenwerken aan Final Fantasy VI. Takahasi werd bevorderd tot Graphic Director, een rol die hij ook mocht opnemen voor Front Mission en Chrono Trigger. Zijn vriendin kreeg eveneens een uitgebreidere rol, zij hielp mee om Edgar, Sabin, Duncan, Vargas en Relm te bedenken. Ze beschreef zelfs hun achtergrondverhaal. Het verliefde koppel stapte in 1995 ook in het huwelijksbootje, het tijdperk van de Super Nintendo was dus een uitstekende periode voor hen.

Het kersverse echtpaar besloot na Final Fantasy VI om een stap hogerop te zetten. Tanaka en Takahashi bedachten samen een plot voor Final Fantasy VII. Het idee was sterk beïnvloed door het filosofische werk van Jung, Nietzsche en Freud, zodat het te duister was voor de smaak van Squaresoft. Het bedrijf wilde hen echter wel een kans geven. Takahashi mocht het plot uitwerken tot een eigen game met hem als regisseur, de PlayStation 1 game Xenogears werd zodoende geboren. Het lot was Takahashi en Tanaka echter niet meer gunstig gezind. De game werd gelijktijdig ontwikkeld met Final Fantasy VIII waarbij die laatste meer aandacht kreeg. Toen het A-team achter Final Fantasy VIII in de problemen zat, besloot Squaresoft om mensen en geld van Xenogears over te plaatsen naar Final Fantasy VIII. De game moest hierdoor stevig ingekort worden, iets wat zeer duidelijk wordt op de tweede disk van het spel.

Xenogears verkocht desondanks meer dan één miljoen exemplaren waarbij de filmische ervaring een cultklassieker werd. Takahashi hoopte om het spel uit te werken tot een zesdelige serie, maar hij kreeg geen steun. Squaresoft wilde niet verder gaan met Xenogears. Takahashi begreep snel dat Final Fantasy steeds de eerste keuze van Squaresoft zou zijn, zodat hij op zoek ging naar een nieuwe partner. Er was gelukkig snel een oplossing in de vorm van Namco, dat de ontwikkeling wel wilde ondersteunen. Hij verliet samen met zijn vrouw en een twintigtal andere collega's Squaresoft om de nieuwe studio Monolith Soft op te richten. Takahashi en Tanaka begonnen met vernieuwde hoop aan de ontwikkeling van Xenosaga Episode I: Der Wille zur Macht - een verwijzing naar Nietzsche - dat uiteindelijk in 2002 op de PlayStation 2 verscheen. Hij trok zijn filmische aanpak verder door, Xenosaga Episode I had zulke lange tussenfilmpjes dat zelfs Kojima jaloers zou zijn.


Xenosaga Episode I was spijtig genoeg echter geen groot succes, zodat Namco het besluit nam om de serie in te korten tot een trilogie. Takahashi besloot op dit moment eveneens een stap opzij te zetten, hij zou zich niet meer bemoeien met de effectieve ontwikkeling van de Xenosaga spellen, maar zich eerder focussen op de algemene leiding van de studio. Ook Tanaka mocht niet verdergaan, zij werd tijdens de productie van Xenosaga Episode II ontslagen door Namco. Althans, ik hoop dat ze ontslagen werd door Namco want het zou gênant zijn wanneer ze ontslagen zou zijn door haar eigen man, zeker omdat ze nog steeds gelukkig samen zijn. De serie werd uiteindelijk afgesloten met Xenosaga Episode III: Also Sprach Zarathustra, een game waaraan Tanaka en Takahashi weinig inspraak hadden. Monolith Soft maakte daarna de succesvolle GameCube games Baten Kaitos en Baten Kaitos 2, een stel games waarin Takahashi opnieuw geen rol speelde. Hij had het drukker met de leiding van de studio, want Namco was rond deze tijd bezig om de studio te verkopen aan Nintendo.

De overname door Nintendo was een teken voor Takahashi om zich opnieuw te gaan bemoeien met de ontwikkeling van videospellen. Zijn eerste project na de overname was de Nintendo DS game Soma Bringer, een spel dat velen al lang vergeten zijn. Het was echter maar een opwarmertje voor zijn terugkeer naar de Xeno-franchise. Hij kwam via enkele experimenten uit op Xenoblade Chronicles, een spel waarvoor hij onder andere het concept bedacht, het scenario schreef en dienst deed als regisseur. Hij was zelfs mede verantwoordelijk voor de keuze om een origineler gevechtssysteem toe te voegen aan het spel. Nintendo steunde het werk van Monolith Soft volmondig zodat hij voor het eerst zijn visie echt kon realiseren. Dat zag je ook aan het spel zelf, het is één van de beste RPGs voor de Wii. Takahashi – en wij – hoopt alvast dit te herhalen met Xenoblade Chronicles X, zijn indrukwekkende nieuwe RPG die volgend jaar op de Wii U moet verschijnen. We zijn benieuwd.