Met Naruto Shippuden produceert Studio Pierrot één van de populairste animeseries, een succes waarop men inspeelt met goedverdienende bioscoopfilms. In 2009 kwam Studio Pierrot zo met Inheritors of the Will of Fire, al de derde Naruto Shippuden film. Is deze echter wel de moeite waard?

In Inheritors of the Will of Fire start opnieuw een groot verhaal over een ninja die de wereld wil veroveren. In deze film heet de grote schurk Hiruko, hij is een voormalige ninja van Konoha die uit het dorp verjaagd werd omwille van zijn Chimera experimenten. Jarenlang werkte hij in het geheim verder aan zijn experimenten tot hij uiteindelijk erin slaagde om een nieuwe techniek te ontwikkelen: de techniek om Bloodline limieten over te nemen en in zichzelf op te nemen. Uit vier van de vijf grote ninja-naties ontvoerde hij reeds een ninja en nu is het tijd voor de vijfde en laatste, Sharingan Kakashi. Het ontvoeren van Kakashi gaat zeer gemakkelijk, Kakashi verkeert namelijk al onder zijn invloed en kan dus niet anders dan diens bevelen opvolgen, wat hij met plezier doet om Hiruko in een valstrik te laten lopen, maar daarvoor moet hij zichzelf opofferen.

Naruto en Sakura laten dat echter niet zomaar gebeuren, dus trachten zij om hun meester te redden terwijl de rest van het dorp probeert hen dat te beletten. Ondertussen moet Konoha zich ook opmaken voor een grote oorlog. want zij worden als schuldige aanzien, waardoor je eigenlijk een grote vierstrijd krijgt: Team 7 versus Hiruko versus Konoha versus de Ninja wereld, dat op papier veel leuker klinkt dan het is. Het plot van de film is eigenlijk zeer minimalistisch; bovenstaand paragraaf is een perfecte samenvatting. De rest van de film is gevuld met een flinterdunne moraal waarbij vooral Shikimaru en Naruto discussiëren over de betekenis van vriendschap en de Will of Fire. Is het vrienden beschermen zoals Naruto beweert of gaat het dorp - en de volgende generatie - voor alles, zoals het motto van Asuma is? Het antwoord ontdek je na vele vervelende discussies in de film.


De film steekt op vele vlakken ook onlogisch in elkaar: de leider van het Fire Country beweert dat hij Konoha beschermt en het kan vernietigen wanneer hij wil, terwijl Konoha het sterkste Hidden Village is en eigenlijk dient als strijdmacht voor het land. Het feit dat Suna als eerste ten strijde trekt tegen Konoha, is al evenmin logisch. Zij hebben geen reden om Konoha aan te vallen, ze hebben nauwe samenwerkingsverbanden en de vorige keer dat ze Konoha aanvielen, werd hun halve dorp uitgeroeid. Ook het feit dat Orochimaru - die praktisch identiek hetzelfde deed rond diezelfde tijd - Hiruko niet zou helpen, is gewoon gek. Het plot is ook een gemiste kans: de overgebleven Rookie 12 reizen Naruto achterna, waarna ze blijven samenwerken, ondanks interne tegenstellingen. Je zou verwachten dat Lee en Hinata luidkeels protesteren tegen de beslissing van Shikimaru.

In plaats daarvan volgen ze hem blindelings, op enkele kleine protestwoorden na. Dit was juist een gelegenheid voor een interne strijd in plaats van de strijd tegen drie overbodige hulpjes die elk in minder dan een minuut worden afgemaakt. Een drie tegen één gevecht kan veel beter uitgewerkt worden. De gevechten zijn reeds voorbij voor ze begonnen zijn. Zelfs het laatste gevecht duurt amper een minuut, en het grootste deel daarvan zien we Naruto duizenden Rasengans gebruiken. Enkel het gevecht tussen de Konoha 12 en de grootste Chimera is de moeite, in een Advent Children-achtige stijl gebruiken ze allen hun beste aanvallen op het gigantische vliegende beest. Ze krijgen echter nooit de kans om te schitteren of uitgebreid in beeld te komen, waaruit blijkt dat Studio Pierrot niets geleerd heeft van Bonds. In Naruto Shippuden the Movie 2: Bonds zagen we dat Studio Pierrot te veel aandacht schonk aan Naruto en Sasuke, terwijl men de andere personages simpelweg negeerde.


In Inheritors of the Will of Fire probeerde men de balans te verbeteren; maar je krijgt toch snel het gevoel dat ze puur opvulling zijn. Zo is de aanwezigheid van Gaara en Suna compleet nutteloos. De volledige strijdmacht voert gewoon een staarwedstrijd uit met Konoha, terwijl Gaara even een minuutje vecht tegen Naruto in de hoop hem te stoppen wat hij snel opgeeft. Deze rol wordt echter veel beter vervuld door Shikimaru. Men had met gemak volledig Suna kunnen schrappen uit de film. In de oude films focuste Studio Pierrot zich op een beperkt aantal personages, waardoor ze meer aandacht kregen. Met Bonds en Inheritors of the Will of Fire gaat men gewoon compleet de verkeerde kant op waardoor het verhaal en het vechten sterk lijden. De oude films waren eveneens geen meesterwerkjes, maar ze boden een vermakelijk plot aan. Inheritors of the Will of Fire doet dat niet.

Ook qua animatie gaan de films achteruit. Ten opzichte van de Naruto Shippuden anime ligt de animatiekwaliteit van deze film veel hoger, wat vooral opvalt aan de hoeveelheid detail in de omgeving. Echt verbazend mag dat niet zien met een productiebudget van €25 miljoen. Spijtig genoeg is aan de personages weinig aandacht besteed, de oude Naruto personages zien er verbazend mager uit en de nieuwe personages - op Hiruko na - zijn afgrijselijk. Gelukkig zijn de stemmen veel beter, alle stemmen uit de anime keren terug en Souichiro Hoshi zet een goede prestatie neer als Hiruko. Ook de de muziek doet het weer goed, deze benadrukt mooi de actie en klinkt lekker in de oren. Het is echter niet genoeg om de film te redden. Inheritors of the Will of Fire is een voorspelbare, weinige interessante film en je zult niets missen als je deze overslaat.