Een groots avontuur om de wereld te redden en het ultieme kwaad te bestrijden, het is een veelvoorkomend cliché in Japanse Role Playing Games. Het zijn echter niet de enige clichés in het genre.

De Grand List of Console Role Playing Game Cliches is een epische lijst die werd opgesteld door Mark Sachs. Hij postuleerde een serie clichés die frequent voorkomen in Japanse Role Playing Games, waarbij hij voornamelijk de succesvolle Super Nintendo, PlayStation en PlayStation 2 generaties viseerde. De grootste klassiekers dienden als inspiratie voor de samenstelling van een lijst die iedere speler bekend in de oren zal klinken. De originele lijst kan bekeken worden op zijn site, maar de lijst telt geen voorbeelden waardoor hij ietwat ontoegankelijk is. Wij werpen dan ook een diepere blik op de lijst om de geheimen erachter te onthullen.

Cliché 53. The Bling-Bling Thing. Lemina Rule
"No matter how much money and treasure you acquire, the greedy member of your party will never be satisfied and won't stop griping about the sorry state of the party's finances."

Het gierige en gulzige lid van je team zal steeds blijven klagen over je gebrek aan geld, ongeacht hoeveel geld je effectief verzameld hebt. Je kunt bijvoorbeeld miljonair zijn of meer geld hebben dan er voorwerpen zijn om te kopen met dat geld; maar toch blijft dit gulzige teamlid klagen. De regel is genoemd naar Lemina, het meisje met het gouden haar uit Lunar 2: Eternal Blue. Yuffie uit Final Fantasy VII en Alys Brangwin uit Phantasy Star IV hebben eveneens de neiging om steeds meer materialen/geld te willen ongeacht de hoeveelheid die je al hebt. Voor Anise, één van de personages uit Tales of the Abyss, blijkt die drang naar geld zelfs zeer belangrijk. Ze is namelijk een spion voor de slechterik zodat ze voldoende geld kan verdienen om haar familie te helpen.

Cliché 54. I Don't Like Gears Or Fighting
"There are always giant robots. Always."

Er zijn altijd gigantische robots. Altijd. Monolith is bijvoorbeeld een grote fan van gigantische robots, een voorliefde die begon met Xenogears. De PlayStation 1 game die men maakte bij Square, bevat de Super Dimensional Gear Yggdrasil IV, welke een hommage is aan Macross en die ongeveer even groot is als een stad. De Xenosaga trilogie zet de traditie voort waarbij het tot zijn logische conclusie wordt gebracht in Xenoblade, met een God die eigenlijk een gigantische robot is. Hoe groot is die gigantische robot? Wel, hij is één van twee goden die samen de wereld van Xenoblade vormt. De robot is dus zo groot als de halve spelwereld. Level 5s Dark Cloud 2 doet het eveneens indrukwekkend met het vliegende fort Paznos dat kan veranderen in een gigantische robot.

Zoals gewoonlijk moeten we ook Final Fantasy vermelden. Final Fantasy IV toont bijvoorbeeld de Giant of Babil, een gigantische robot die enkele duizenden meters hoog is en die capabel is om de wereld te vernietigen. Hij wordt dan ook opgeroepen door de vijand. Final Fantasy VII heeft eveneens een gigantische robot als vijand, namelijk de Proud Clod, terwijl er in Final Fantasy X vele robots loslopen in Zanarkand. Er zijn daarnaast ook enkele summons die de vorm van gigantische, transformerende robots aannemen. Final Fantasy IX brengt bijvoorbeeld Ark, terwijl Final Fantasy XIII ons de Eidolons brengt die typisch de vorm van voertuigen aannemen. Zo vormt Shiva een motor. Het ultieme voorbeeld blijft echter de summon Alexander, die in alle games waarin hij voorkomt de vorm aanneemt van een transformerend kasteel.

Het Xeno cliché.

Cliché 55. Houdini's Postulate
"Anyone, whether they are in the player's party or not, who is placed in any kind of prison, fortress, cell, or detention block will escape immediately. Party members will be freed either by a small child they just happened to befriend earlier in the day or by an unexpected disaster that overcomes the enemy base, NPCs will be freed by the released party members, and villains will break out all by themselves because they're such badasses. Once a person has escaped from jail, no attempt will be made by the police to recapture them in the future."

Iedereen die in de gevangenis of in een kerker belandt, zal onmiddellijk bevrijd worden. De held wordt vaak bevrijd door die ene vriendelijke NPC die hij eerder heeft geholpen, of door een natuurramp die op het exact juiste moment toeslaat. Bevriende Non Player Characters worden dan weer bevrijd door de held. De vijand echter heeft geen hulp nodig. Die ontsnapt in zijn eentje uit de gevangenis, zonder tegenstand. De politie en het leger zullen geen nieuwe pogingen ondernemen om de ontsnapte crimineel te vangen. Als je ontsnapt, ben je automatisch onschuldig want niemand gaat je achtervolgen. Breath of Fire maakt dit zelfs zeer gemakkelijk. De man die je kunt vrijlaten, ligt simpelweg te slapen in de cel zelf. Je vraagt hem even vriendelijk de deur te openen en je bent direct buiten.

Ontsnappen gaat eveneens gemakkelijk in The Legend of Dragoon. Je wordt opgesloten in Zenebatos, maar je wordt onmiddellijk bevrijd door Kongol. De robotpolitie is te klein om jou te verplaatsen, dus zijn ze niet geïnteresseerd om je opnieuw te vangen. De bewakers in Chrono Trigger zijn eveneens weinig competent, ze vergeten eerst zelfs je wapens in beslag te nemen. De bewakers van Tales of Symphonia zijn wel slim genoeg om je wapens in beslag te nemen, maar ze laten je jouw ring houden waarmee je vuurballen kunt afschieten. Dat zullen ze duidelijk geweten hebben. De tweede keer dat je opgesloten wordt, bewijst Regal al snel dat het sowieso nutteloos is om hem op te sluiten. Hij vernietigt gewoon de deur met een melee-aanval. De prijs van domste bewaker gaat echter naar Dragon Quest III waar de bewakers je de sleutel van de cel laten houden.

Cliché 56. Zeigfried's Contradiction
"Just because someone is weird doesn't mean they're important."

Het is niet omdat iemand raar is, dat hij belangrijk is. Je komt in RPG's veel opmerkelijke games tegen welke vaak belangrijk zijn voor het plot. Als iemand eruitziet alsof hij ergens niet thuishoort, dan is de kans groot dat hij een potentieel teamlid is of een spion voor de eindbaas. Soms zijn die rare personen of opmerkingen er echter gewoon om ons te misleiden. De regel is genoemd naar Zeigfried, een uitermate opvallend personage uit Final Fantasy VI dat uiteindelijk geen enkele rol speelt in het verhaal. Men wil ons soms gewoon misleiden. Arc Rise Fantasia heeft eveneens een goed voorbeeld in de vorm van Rastan, waarvan iedereen denkt dat hij de legendarische held Leon is. Hij blijft dit steeds ontkennen, maar de geruchten blijven en alles wijst erop dat de geruchten kloppen. Dat is echter niet het geval. Serge is eigenlijk Leon en Rastan is gewoon een willekeurig personage.

Leuke gast, maar geen Leon.

Cliché 57. Natural Monopoly Rule
"No city will have more than two shops, unless it is crucial to the story that there be a hundred vendors which you must visit in order. All of these shops will sell the same goods for the same price."

Geen enkele stad zal meer dan twee winkels bevatten, tenzij het belangrijk is voor het verhaal in welk geval er tientallen verkopers zullen zijn die je allemaal moet bezoeken. Alle winkels verkopen dezelfde goederen voor dezelfde prijs. De winkeliers hebben dan ook een monopolie op de economie, wat we zien in bijvoorbeeld Pokémon waar elk stadje één PokeMart heeft die uitgebaat wordt door Mega Corp. De winkeliers van The Legend of Zelda hebben eveneens een monopolie. Bepaalde series als Final Fantasy en Shining Force zorgen voor wat meer variatie. Ze hebben aparte winkels voor bijvoorbeeld wapens, voorwerpen en armor. Het algemene concept blijft echter hetzelfde. Er is steeds maar één wapenwinkel en één voorwerpwinkel per stad ongeacht de grootte van de stad. Zij houden ook grotendeels dezelfde prijs aan alsof ze mooi samenwerken achter de schermen.