In 1998 lanceerde Oriental Light & Magic hun eerste Pokémon film, waarna het bedrijf jaarlijks een nieuwe film uitbracht. In 2008 lanceerde het bedrijf hun elfde animatiefilm, Pokémon: Giratina and the Sky Warrior welke we vandaag onder de loep nemen.

Dankzij een moedige opoffering konden Dialga en Pialka tijdelijk gestopt worden in Pokémon: The Rise of Darkrai; maar in Giratina and the Sky Warrior is Dialga opnieuw op oorlogspad. Met zijn krachten slaagt hij erin Giratina woedend te krijgen en hem tegelijk op te sluiten in de Reverse World, welke compleet vervuild is door het gevecht tussen Dialga en Pialka. Woedend begint hij aan zijn pogingen om te ontsnappen, waarin ook Ash, Dawn en Brock belanden dankzij een schattige (telepathische) Shaymin die onze vrienden ontmoeten. Hectisch wordt het pas echt wanneer slechterik Zero opduikt die zo zijn eigen plannen heeft voor Shaymin en Giratina. Een vriend beschermen, een legendarische Pokémon kalmeren en een slechterik stoppen. Het zijn ongetwijfeld van die dagen waarin Ash denkt dat hij beter in bed had blijven liggen.


De aanwezigheid van slechterik Zero hypothekeert het verhaal wel deels. Pokémon films zijn op hun sterkst wanneer Ash geconfronteerd wordt door een mysterieuze Pokémon die kwaadaardig lijkt, maar zijn goede kant opnieuw vindt wanneer hij in contact komt met Ash. Het was wat de originele Pokémon film zo goed maakt en de tweede qua moraal compleet onderuit haalde. Het feit dat Shaymin, het feitelijke hoofdpersonage van de film, zich bijna de hele tijd arrogant gedraagt en mensen beledigt die hem proberen te helpen, zonder enige spijt te tonen; hem minder geschikt als kindervoer maakt. Een ander minpunt hierbij is het feit dat Shaymin’s Nederlandse stem gewoon ergerlijk is. Zeker in vergelijking met de typische stemmen; welke wel een goede prestatie leveren, valt dit op.


In zijn DVD release volgt de film het voorbeeld van zijn voorganger, minus de Pokémon kaart. Opnieuw krijgen we dus een DVD met absoluut geen opties. Qua animatie doet deze het dan net weer wat minder dan zijn voorganger. De film is niet lelijk, maar de omgevingen zijn minder geschikt voor de CG graphics van de vorige films. Enkel de laatste scčnes met het bloemenveld zijn echt prachtig. Na een sterke tiende film is de elfde film dan ook weer een film die je mag overslaan. De kinderen kunnen best gewoon de serie verder kijken en deze moraal-arme film overslaan.