Home   Forum   Archief   Redactie   Contact   Bedrijven   Games    
 
  GamedPCGoogle StadiaVRNintendo SwitchPlayStation 4Playstation 5Xbox OneXboxAppMisc    
 


Nieuw onderwerp plaatsen   Dit onderwerp is gesloten. Het plaatsen of bewerken van berichten is niet mogelijk. Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp  
Auteur Bericht Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10  
Joni Philips BerichtGeplaatst: 03 Jun 2011 15:38    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Ghost in the Shell: Stand Alone Complex
Eind 2002 lanceerde Production I.G. hun meest toonaangevende televisieserie, Ghost in the Shell: Stand Alone Complex, op basis van de Ghost in the Shell manga en animatiefilm. Kan de serie zijn illustere voorgangers echter wel evenaren?

In Ghost in the Shell: Stand Alone Complex verhuizen we naar een alternatief Ghost in the Shell universum, waar de evenementen van de Puppetmaster zaak nooit hebben plaatsgevonden. De technologie en de personages blijven echter hetzelfde, zodat je je meteen op je plek voelt in dit nieuwe universum. We volgen dus nog steeds Public Security Section 9, een Japans federaal onderzoeksbureau dat bestaat uit de beste ex-militairen en politie-agenten die de moeilijkste misdaden moeten onderzoeken. Die misdaden zijn sterk geëvolueerd in de wereld van Ghost in the Shell want de wereld zelf is ook veranderd. Zo kunnen mensen nu delen van hun lichamen vervangen door cyborg-onderdelen, waarbij bijna iedereen een cyborg-brein heeft en sommige mensen hun hele lichaam veranderen. Tegelijk zijn ook robots geďntroduceerd, opgebouwd uit dezelfde onderdelen maar zonder ‘Ghost’ wat hen onderscheidt van echte mensen in een cyborglichaam.

In Stand Alone Complex, de eerste 26 episodes van de gelijknamige 52 episode tellende serie, wordt de Laughing Man zaak onderzocht. Het Stand Alone Complex verhaal begint met verschillende losstaande feiten, maar al snel begint een mysterieuze overkoepelende verhaallijn die weet te boeien van begin tot eind. In de Laughing Man verhaallijn moet Public Security Section 9 op zoek gaan naar de mysterieuze Laughing Man, een hacker die jaren geleden een CEO van een medische firma bedreigde op live-televisie. Later volgden er nog enkele incidenten, die werden in elkaar gestoken zodat de originele Laughing Man verdacht werd, tot het stil werd rond Laughing Man. In de ‘huidige’ tijd duikt hij echter plots opnieuw op en moet Public Security Section 9 de Laughing Man eindelijk vatten. Het is de start van uitermate interessant, maar complex plot met vele omzwervingen en regelmatige plottwists.



Het is dan ook vitaal om goed op te letten want Ghost in the Shell maakt het de kijker zeker niet gemakkelijk. Eens de leden van Public Security Section 9 de feiten ontdekken, moet je geen uitgebreide uitleg verwachten. De serie gaat ervan uit dat je de implicaties begrijpt, en dat is zeer verfrissend. Veel anime gaan er namelijk van uit dat hun kijkers dom zijn, maar in Ghost in the Shell is dat nooit het geval geweest. Naast het complexe plot wordt er ook danig gefilosofeerd over ziel van de mens. Kan een mens nog wel een mens zijn als hij volledig uit mechanische onderdelen bestaat, en op welk moment verandert artificiële intelligentie in een ziel? Het zijn thema’s die soms op ludieke manier worden aangeboord – door de Tachikoma nota bene – maar die een belangrijke invloed op de serie hebben.

We moet echter ook een minpunt opwerpen. Ondanks het uitgebreide platform blijft de aandacht hoofdzakelijk uitgaan naar dezelfde leden van Section 8, meer bepaald majoor Motoko Kusanagi, de squadleider en hoofdpersonage; haar rechterhand Batou die net als Motoko een volledig cyborg-lichaam heeft; hun politieke baas Daisuke Aramaki en Togusa, het enige actieve lid die geen cyborg-onderdelen heeft buiten zijn brein. Er zijn echter nog vier andere personages binnen de Public Security Section 9. Het grootste minpunt vinden we echter in de animatie; Stand Alone Complex is bijna tien jaar jonger dan zijn illustere voorganger; maar desondanks blijft de Ghost in the Shell film in animatie en detail superieur aan zijn opvolger. De serie ziet er wel verbluffend uit, maar de moderne look en de hoeveelheid detail uit de film wordt zeker niet geëvenaard. Gezien het verschil in budget mogen we dat Production I.G. echter niet kwalijk nemen.



Aan de muziek is welk het nodige geld uitgegeven, waarbij vooral de themamuziek van hoge kwaliteit is. Het openingsnummer Inner Universe is ondanks zijn combinatie van Russisch, Engels en Latijn één geheel en een meezinger. Dit is geen nummer dat je snel zult overslaan. Hetzelfde kan gezegd worden over Lithium Flower, welke perfect bij hoofdpersonage Motoko past. Tijdenjs de serie zelf is de muziek minder opvallend, maar wordt hij op de correcte momenten ingezet ter ondersteuning van de actie. Evenmin opvallend, maar wel zeer overtuigend zijn de stemmen van de personages. De cast uit de film is terug in de Japanse variant en bewijst dat ze hun personages nog steeds kennen. We hebben dus zeker niet veel te klagen over Ghost in the Shell: Stand Alone Complex, het is vooral genieten dat we doen met deze eerste 26 episodes van de Stand Alone Complex anime.

In diepgang kan Ghost in the Shell: Stand Alone Complex zijn illustere voorganger Ghost in the Shell weliswaar nooit evenaren; want daarvoor is de Laughing Man verhaallijn niet diepgaand genoeg in vergelijking met de Puppetmaster verhaallijn; maar dat doet zeker geen afbreuk aan de serie. Ghost in the Shell: Stand Alone Complex is simpelweg één van de beste anime-series ooit gemaakt en hoort thuis in elke collectie.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 05 Jun 2011 20:19    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon: Advanced Challenge
Met Pokémon Advanced produceerde Oriental Light & Magic een eerste Pokémon seizoen op basis van Pokémon Ruby en Sapphire, maar één seizoen is niet genoeg. Na Pokémon Advanced produceerde men Pokémon: Advanced Challenge.

In Pokémon Advanced maakten we kennis met de Hoenn regio en onze nieuwe hoofdpersonages, May en Max. Samen met hun begonnen Ash en Brock aan een nieuw avontuur waarin de nodige Pokémon werden gevangen. Het aantal gymgevechten bleek echter beperkt tot drie en er was maar één wedstrijd, dus er was nog genoeg materiaal voor het tweede seizoen. In de 52 episodes van dit seizoen passeren er drie gyms en drie wedstrijden, waarbij beide ditmaal een pak spannender zijn. In de gymgevechten krijgen we ditmaal meer uitgebreide gevechten omdat Ash meer en betere Pokémon heeft dan in het eerste Advanced seizoen, terwijl May nog prachtigere aanvallen toont in haar wedstrijden, maar dat levert niet altijd winst op zodat deze wedstrijden wel onvoorspelbaar blijven.



Natuurlijk doet Pokémon: Advanced Challenge meer dan gymgevechten en wedstrijden. Er worden eveneens Pokémon gevangen en geëvolueerd, waarbij May de grote kampioen is met twee nieuwe Pokémon en een evolutie. Het toont de verandering in focus aan. Niet langer is Ash het enige hoofdpersonage, de focus wordt echt gedeeld in deze generatie. Tussendoor is er de nodige filler, waarbij deze ditmaal iets ingrijpender is. Zo wordt de kijker frequent geconfronteerd met Team Aqua en Magma, en keren zowel Professor Oak als Misty terug voor een kleine verhaallijn. Het tempo gaat dus echter flink vooruit in dit seizoen, wat de jonge Pokémon kijker zal appreciëren.

De snelheid is dus verhoogd, wat de serie zeker ten goede komt. Kleine kinderen kunnen dan ook genieten van dit seizoen, en ouders moeten niet ongerust zijn over ongepaste content. Dankzij de Nederlandse stemmen is de serie ook meteen toegankelijk voor de jongsten, waarbij de stemmen nog steeds hetzelfde zijn als in het begin. Er is dus geen probleem dat sommige personages plots van soms stem veranderen.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 06 Jun 2011 10:03    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon: Advanced Battle
Na Pokémon Advanced en Pokémon: Advanced Challenge produceerde Oriental Light & Magic, het derde Advanced Generation seizoen en het laatste waarin Pokémon Ruby en Sapphire de basis vormen voor de Pokémon animatieserie.

In Advanced Battle wordt de Hoenn verhaallijn afgesloten, maar natuurlijk moet Pokémon eerst de verschillende verhaallijnen afsluiten. Zowel Ash als May hebben hard gewerkt om badges en lintjes te verdienen, maar geen van beiden hebben er genoeg om hun eindconferentie te bereiken. Gelukkig vinden er in Advanced Battle nog een tweetal gymgevechten en wedstrijden plaats zodat we kunnen uitkijken naar de Ever Grande Conference en het Hoenn Grand Festival. Beide ontmoeten hierbij eveneens nieuwe rivalen, maar echt interessant zijn de nieuwe rivalen ditmaal niet. Morrison is de typische enthousiaste Ash-kloon die zichzelf meteen uitroept tot vriend en rivaal, terwijl Tyson een doorsnee perfecte Pokémon trainer is wiens Meowth veel interessanter is dan zijn trainer. In het geval van May hebben we dan weer Harley, die qua uiterlijk een kopie lijkt van James en een dom achtergrond verhaal heeft.



Gelukkig zit het met de gevechten veel beter, Oriental Light & Magic spreidt ze vaker over twee episodes om elk gevecht de aandacht te geven die het verdient. Zeker in de Ever Grande Conference is dit welkom aangezien de zes versus zes gevechten hier redelijk spannend zijn. Ondanks de twee grote finales die hier plaatsvinden, is er nog heel wat te beleven in Advanced Battle. De 53 episodes van dit seizoen brengt ons ook het einde van de Team Aqua en Team Magma verhaallijn, waarbij de legendarische Pokémon Kyogre en Groudon in actie mogen komen. Tot nu toe speelden legendarische Pokémon vooral een hoofdrol in films, maar nu mogen ze ook enkele episodes in de anime vullen. Alsof dat nog niet genoeg was, begint de serie ook de Battle Frontier verhaallijn welke enkele leuke reünies brengt.

Advanced Battle brengt dus een hoop nieuwe elementen, wat opvallend is aangezien ook dit seizoen maar 53 episodes lang is. Weinig filler en veel actie dus, wat zeer goed is voor het tempo. Op audiovisueel gebied blijft Advanced Battle gelijkwaardig aan zijn voorgangers. De nieuwe personages brengen nieuwe stemmen die goed bij hun personages passen, zelfs al zijn die personages niet zo interessant. Grafisch is de serie identiek aan zijn voorganger, maar met lelijkere nieuwe personages. Enkel Tyson en zijn Meowth trekken op positieve wijze de aandacht. Voor het jonge doelpubliek is dat echter geen probleem. Pokémon: Advanced Battle brengt een logisch einde aan de Hoenn saga en laat ons proeven van de volgende saga. Het enige nadeel is dat de saga hierdoor eindigt op een onnatuurlijk punt, wat vervelend kan zijn voor het jonge doelpubliek.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 10 Jun 2011 20:10    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon: Battle Frontier
In Pokémon: Advanced Battle introduceerde Oriental Light & Magic de Battle Frontier, een nieuw kampioenschap in Kanto waarin de gymleiders extra krachtig zijn. In het vierde Advanced Generation seizoen eindigt het Battle Frontier kampioenschap en de volledige Advanced Generation saga.

Gedurende 47 episodes gaat de reis van Ash door Kanto verder, waarbij er ditmaal minder gefocust wordt op nieuwe Pokémon en bestaande Pokémon juist beter uitgewerkt. Zo maken Charizard, Squirtle en Bulbasaur hun triomfantelijke terugkeer en zal onder ander Phanpy evolueren. Zijn sterkste Pokémon zijn nodig want Ash moet het opnemen tegen zes Frontier Brains, waaronder hun leider Brandon met zijn Battle Pyramid. Ook May krijgt het lastig, zij neemt deel aan vijf wedstrijden en het Kanto Grand Festival waarbij ze eindelijk afrekent met rivalen Drew en Harley. Zowel gevechten als wedstrijden worden dus naar een hoger niveau gehesen om de Advanced Generation met een flinke klapper af te sluiten. Binnen de Advanced Generation serie werd duidelijk seizoen na seizoen het niveau verhoogd.



Battle Frontier legt ook de basis voor de volgende generatie, op aanraden van Gary Oak vertrekt Ash naar Diamond & Pearl regio Sinnoh. Het zijn ook de laatste episodes van May, die vertrekt naar Johto om daar de wedstrijden af te leggen. Deze serie vervolgt ook de strategie van het vorige seizoen om meer zeldzame Pokémon te tonen, zowel Celebi als Deoxys verschijnen in episodes die dienen als promotie voor Pokémon Ranger. Men denkt dus niet alleen aan de traditionele Pokémon games tijdens het ontwerpen van de serie. Ondanks de vele gebeurtenissen is er ook filler aanwezig tijdens de Battle Frontier saga. Zo is er een emotionele episode rond Chimeco en James, en wordt Marshtomp al even verliefd als zijn trainer.

In de Verenigde Staten zorgde Pokémon: Battle Frontier voor de nodige controverse omdat alle stemacteurs werden vervangen door minder gepaste personages, maar in Nederland en Vlaanderen blijft de oude vertrouwde cast aanwezig. Ook de graphics blijven zeer vertrouwd, hoewel het nu echt opvalt hoeveel beter Kanto eruit ziet dan origineel. In totaal vormt Battle Frontier een mooie afsluiter voor de Advanced Generation en een mooi moment om uit de serie te stappen.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
musthavethisgame BerichtGeplaatst: 13 Jun 2011 11:58    Onderwerp: Reageren met citaat



Geregistreerd op: 27 Apr 2010
Berichten: 1282

Durarara!!
In 2007 kwam de erg goed ontvangen anime ´Baccano!´uit. Deze wist met een niet-chronologische vertelling, stijlvolle jazzmuziek en een dozijn kleurrijke personages veel anime liefhebbers te overtuigen. Nu werken dezelfde studio, mangaka en composer samen voor een nieuw project: Durarara!!. Zal deze zijn voorganger kunnen overtreffen of heeft deze de standaard iets te hoog gezet?

Durarara!! is een anime van 26 afleveringen die zich afspeelt in het urbane Japan. Het verhaal gaat over Ryuugamine Mikado die altijd al snakte naar het stadsleven en op uitnodiging van zijn beste vriend Kida Masaomi besluit om te verhuizen. Daar komt hij erachter dat stadsleven niet zo’n sprookje was als hij dacht. Bende oorlogen, misdaad zijn gewone zaak. Daarbovenop leeft er ook een hoofdloze zwartgeklede motorrijder.

Het verhaal ziet er eigenlijk niet erg origineel of bijzonder uit. Wat alleen erg interessant is aan het verhaal van Durarara, is dat de personages het vormen. Bovengenoemde zaken nemen hooguit een paar afleveringen in beslag en dienen voornamelijk om de situatie te beschrijven. Het ware verhaal focust zich met name op de problemen waarmee hoofdpersonen te kampen hebben. Net als Baccano, is Durarara niet helemaal chronologisch; Ook zal je niet helemaal snappen waar het over gaat na de eerste afleveringen, maar hoe meer je ziet hoe duidelijker alles wordt.



Ik hoef het al bijna niet meer te zeggen, maar de personages zijn heel goed gedaan. Ze zijn allemaal interessant en goed ontwikkeld. Izaya Orihara en Shizuo Heiwajima zijn de bekendste. Het is ook heel leuk om te zien dat Isaac en Miria uit baccano ook een klein rolletje hebben.
Vaak wordt er een hele -of een groot deel- van een aflevering besteed aan de achtergronden en motieven van een personage dat niet eens een hoofdpersoon hoeft te zijn. Hoewel Baccano een duidelijk onderscheid had in hoofd- en bijpersonages qua diepgang, is hier ook ontwikkeling van bijpersonages. Op een gegeven moment blijkt plotseling niet iedereen te zien van wie je zou verwachten dat hij of zij is. Daardoor neemt het verhaal een paar hele interessante wendingen.

Visueel is Durarara een pareltje. De achtergronden en gebouwen zien er erg mooi en gedetailleerd uit. De personen zijn wat minder gedetailleerd en dat verschil valt op, maar deze zien er origineel uit. Meestal zijn alleen de personen van het verhaal ingekleurd in tegenstelling tot mensen op de achtergrond. Dat geeft een bijzonder effect, zeker wanneer bepaalde omstandigheden ervoor zorgen dan ineens iedereen in kleur te zien is.
Durarara speelt zich voor een klein deel in een chatbox af welke kenmerkend en van een bepaald perspectief geanimeerd is.



De muziek zit ook zeker snor. De achtergrond muziek verschilt van vrolijke jazz tot mooie of zielige pianomuziek. Ook kan de muziek vaak het urbane sfeertje heel mooi versterken (denk aan de game The World Ends With You). De openingnummers zijn beiden erg goed. De eerste is een swingend nummer die goed de stadse setting representeert. De tweede doelt meer op de emoties rond de personages en doet dat erg goed. Ik vind de tweede zelf leuker dan de eerste. De voice-acting is ook goed gedaan, daar heb ik verder niet veel over te zeggen.

Is Durarara uiteindelijk beter dan baccano? Het antwoord is nee. Daar zal ik ook niet zo op ingaan omdat dit een review is; geen vergelijking. Is Durarara het kijken waard? Jazeker!
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 17 Jul 2011 16:06    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon: Spell of the Unown
Na Pokémon: Mewtwo Strikes Back en Pokémon: The Power of One produceerde Oriental Light & Magic met Pokémon: Spell of the Unown hun derde Pokémon animatiefilm, waarin de legendarische Pokémon-hond Entei centraal staat.

De film begint op mysterieuze wijze met de verdwijning van doctor Spencer Hale, een befaamd Pokémon expert die zich specialiseert in legendarische Pokémon. Sinds de verdwijning van zijn vrouw verdeelde hij zijn tijd tussen zijn dochter Molly en zijn zoektocht naar de Unown, zowat de meest unieke der Pokémon binnen de Johto generatie. Op een gegeven moment ontdekt hij effectief de Unown, maar hierbij verdwijnt hij en wordt Molly overgeleverd aan de Unown die al haar wensen tot leven wekken. En die wensen blijken zeer duister, ze wenst een Entei omdat deze haar aan haar vader doet denken en verandert haar kasteel in een gigantisch kristal. Het is aan Ash en zijn vrienden om haar nu uit haar cocon te lokken. Het zou natuurlijk geen echte Pokémon film zijn als Ash geen grote rol zou spelen, hij moet nu eenmaal altijd de wereld redden.



In de originele Pokémon films bleek Ash het kind van de voorspelling, maar in de derde film is zijn band bij het mysterie een pak nauwer. Pokémon onderzoeker Spencer Hale blijkt namelijk een voormalig student van professor Oak en een goede vriend van Delia Ketchum, de moeder van Ash. Als Molly en Entei dan ook nog eens Delia ontvoeren, heeft Ash weinig keuze. Ash, Delia en Professor Oak worden vergezeld door de typische Pokémon personages: agente Jenny, Misty, Brock en Team Rocket kunnen dus ook op een grote rol rekenen; waarbij Team Rocket natuurlijk voor de typische komische intermezzo's dient. Zo breken ze in het begin de 'vierde wand' waarbij Meowth zich afvraagt of ze in de toekomst een grotere rol krijgen in de films. Hoewel wel gezegd dient te worden, dat later in de film hun rol wat groter wordt wanneer ook zij de helden helpen.

Het verhaal is opnieuw dus redelijk dramatisch en kan alle jonge Pokémon fans ongetwijfeld boeien. Ditmaal is er ook echter gedacht aan de gevechten. De tweede film had zeer weinig gevechten, wat ruimschoots goed gemaakt wordt in deze film. Een eerste gevecht krijgt de kijker bijna meteen aan de start, wanneer Ash het opneemt tegen een willekeurige trainer waarmee hij meteen bevriend raakt. Later komen ook Misty en Brock in actie waarna Charizard de eer krijgt het op te nemen tegen Entei. Qua plot en gevechten kan deze zeker op hetzelfde niveau als het origineel staan, maar qua animatie en geluid gaat deze er simpelweg voorbij. In Spell of the Unown combineert Oriental Light & Magic traditionele animatietechnieken met CG graphics wat indrukwekkende resultaten oplevert. Zelfs tien jaar na dato blijft de film zeer knap. Ook qua geluid zit het gewoon goed, de muziek en de stemmen zijn van hoog niveau en het is genieten van begin tot eind. Spell of the Unown is dan ook een goede film voor de Pokémon fans.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 10 Sep 2011 19:23    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon 4Ever
In 1998 lanceerde Oriental Light & Magic hun eerste Pokémon film, waarna het bedrijf jaarlijks een nieuwe film lanceerde. In 2001 lanceerde het bedrijf hun vierde animatiefilm Pokémon 4Ever, een film welke we vandaag onder de loep nemen.

De film begint met een passage in het verleden, waar een kleine Celebi opgejaagd wordt door een Pokémon-jager die een Scyther en een Houndoom gebruikt. Op het moment dat hij dreigt gevangen te worden, wordt hij gered door een jongen genaamd Sam. Om te ontsnappen verplaatst hij hen door de tijd. Ze eindigen veertig jaar in toekomst, waar al snel duidelijk wordt dat er nog gevaarlijker figuur op jacht is op naar Celebi. Team Rocket lid 'The Iron Masked Marauder' is namelijk op jacht naar Celebi om Giovanni van de troon te stoten en krijgt daarvoor hulp van het alom bekende Team Rocket trio. Met zijn Dark Balls weet hij elke Pokémon te vangen en naar hun hoogste level te brengen terwijl ze kwaadaardig worden. Een moeilijke vijand om te bevechten dus.



Gelukkig krijgt Sam hulp van Ash, Misty en Brock die Sam wel eens beter zou kunnen kennen dan ze zelf denken. Daarnaast worden ze ook bijgestaan door een andere legendarische Pokémon: Suicune. Samen dienen ze Celebi te redden, waarbij eveneens de nodige tranen zullen rollen bij de jongste kijkers hoewel het emotionele aspect minder naar voren komt dan bij de originele film. Tegelijk brengt Pokémon 4Ever wel de nodige gevechten zodat deze film zich duidelijk onderscheidt van de twee voorgaande die sterker op het verhaal waren gericht. Deze keuze zorgt er wel voor dat de 76 minuten durende film zeer voorspelbaar loopt. Het hele plot is minus enkele details reeds bij de start te voorspellen voor ietwat oudere kijkers. Het doelpubliek zal echter weinig problemen ondervinden, voor hun zijn de onthullingen nog verrassend.

Het verhaal had dus beter kunnen zijn, maar het echte succes is de setting. De hele film speelt zich af in een bos dat er zeer knap uitziet, waarbij ook duidelijk het onderscheid wordt gemaakt tussen heden en verleden. Zelfs na tien jaar zien de achtergronden er nog steeds prachtig uit. De personages zijn dan weer typisch Pokémon stijl en hadden wat meer detail kunnen gebruiken. In schril contrast met de knappe achtergronden zijn de CG effecten aan het eind van de film welke zeer onnatuurlijk lijken. Ook aan de stemmen is duidelijk veel tijd besteed, de nieuwe personages hebben gevarieerde stemmen en voor het eerst horen we ook enkele exotische accenten. In zijn totaliteit is Pokémon 4Ever dan ook een geslaagde Pokémon film, welke de jonge Pokémon fans veel plezier zal bezorgen.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 11 Sep 2011 13:24    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon Heroes
Sinds 1998 animeerde Oriental Light & Magic jaarlijks een nieuwe Pokémon animatiefilm, waarbij hun vijfde film Pokémon Heroes een monumentale film was. Met Pokémon Heroes werd namelijk de originele Pokémon serie afgesloten, maar is het ook een waardig einde?

Pokémon Heroes vormt dus de afsluiter voor de originele serie, welke zich afspeelt in Kanto en Johto en gebaseerd is op de eerste twee generaties Pokémon games. Dat betekent dus dat Ash en Brock worden vergezeld door Misty, maar dat betekent niet dat we alleen Pokémon uit die generatie zien. De film draait namelijk rond Latios en Latias, twee legendarische Pokémon uit de Advanced generatie Pokémon spellen Ruby en Sapphire. De twee Pokémon zijn hierbij de beschermengelen van het stadje Altomare, een stad die geďnspireerd is door Venetië en dus wordt gekenmerkt door zijn vele kanalen en rivieren. Vele jaren geleden werd het dorp geterroriseerd door een Aerodactyl en Kabutops tot een Latios zijn leven opofferde om de twee te stoppen door de stad te vullen met water, waarna zijn kinderen Latios en Latias achterbleven. Deze Latios en Latias zijn nu het doelwit van Annie en Oakley, twee Team Rocket leden die de wereld willen veroveren.



Latios en Latias hebben echter genoeg trucjes om zich verborgen te houden, zo kunnen ze een menselijke vorm aannemen en het is op deze manier dat Latias in contact komt met Ash en Pikachu. Op deze manier raakt Ash - in tegenstelling tot Misty en Brock welke geen rol spelen - betrokken bij het avontuur. Pokémon Heroes begint zeer rustig in vergelijking met zijn voorgangers, het duurt een half uur eer de actie losbarst. Toch is het eerste half uur geen verloren tijd dankzij de interactie tussen Ash/Pikachu en Latias welke goede chemie hebben. Eens de actie losbarst, ziet het er wel goed uit. Met name de vijandelijke Pokémon Aerodactyl en Kabutops zien er stoer en goed uit, Oriental Light & Magic heeft verbazend veel aandacht besteed aan hun detail. Toch is de nadruk op interactie tussen Pokémon en trainer zeer verfrissend, en het maakt van Pokémon Heroes één van de betere Pokémon films qua verhaal.

Opvallend is wel het feit dat de DVD aanduidt dat Pokémon Heroes tachtig minuten duurt, terwijl de film eigenlijk afloopt na 67 minuten. Het verschil is ongetwijfeld te verklaren door de afwezigheid van de Pikachu kortfilm Camp Pichu. De film wordt dan nog aangedikt met een drie minuut durende terugblik op het Pokémon universum, een terugblik die we reeds in Pokémon 4Ever zagen. Het verhaal is dus zeker leuk om te volgen, maar allesbehalve lang. Op gebied van animatie doet Pokémon Heroes het minder goed dan zijn voorganger. In Pokémon Heroes wordt de nadruk minder op de achtergrond gelegd, waardoor deze er minder uitziet dan in Pokémon 4Ever. De stad heeft wel de 'Venetië' sfeer zodat je meteen in de juiste gedachte zit. Men experimenteert ook met 3D animatie om de stad weer te geven, wat een halfgeslaagde indruk geeft. Het idee is goed, maar de uitwerking kan nog veel beter. Ondanks die negatieve punten houd je toch een goed gevoel over aan Pokémon Heroes.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 12 Sep 2011 12:34    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon: Jirachi Wish Maker
Met Pokémon Heroes lanceerde Oriental Light & Magic hun laatste Pokémon film op basis van de originele serie, maar men stopte niet met Pokémon films. Vanaf de zesde Pokémon film, Pokémon: Jirachi Wish Maker staat simpelweg de Advanced Generatie centraal. Is de overstap naar de nieuwe generatie echter wel geslaagd?

In Pokémon: Jirachi Wish Maker beleven we dus een nieuwe generatie, maar de film begint met een korte terugblik op de vorige films alvorens over te schakelen naar Team Magma dat op zoek gaat naar Groudon, maar onderweg op een compleet andere Pokémon stuit. De voorgaande films lieten het verhaal op natuurlijk wijze ontwikkelen, maar Jirachi Wish Maker begint met een verteller die uitlegt waarnaar de slechterik op zoek is en welke rol Ash en co. hierin zullen spelen. Door de aanwezigheid van de verteller gaat het plot een stuk sneller vooruit dan in voorgaande delen - na minder dan drie minuten schakelen we reeds over naar Ash - waardoor er meer plaats is voor traditionele elementen, zoals Team Rocket dat de Pokémon van Ash probeert te stelen, en wat meer grappen.



De film zelf vertelt het verhaal van de legendarische Pokémon Jirachi, welke opgesloten zit in een steen en alleen kan verschijnen als de legendarische Millennium komeet gedurende zeven nachten verschijnt. Gelukkig voor onze helden verschijnt die komeet net wanneer ze Jirachi ontdekken. Zeven dagen lang kan Jirachi wensen vervullen, maar al snel wordt de kracht van Jirachi misbruikt door Team Magma welke Groudon willen bevrijden. Zoals in de meeste Pokémon films blijkt de kwade hoofdrolspeler echter geen compleet monster. Eens hij inzicht krijgt in zijn fouten zodat de film voldoende plaats heeft voor een moraal of twee. Ideaal voor kleinere kinderen, maar het maakt de film wel zeer voorspelbaar; zeker als je de voorgaande films al gezien hebt. Na zeven jaar Pokémon anime en zes Pokémon films had het geen kwaad gekund om de formule eens drastisch te veranderen.

We moeten echter niet alleen negatief doen, op audiovisueel vlak doet de film het wel goed. De voorgaande films waren zeker geen teleurstelling wat betreft animatie, maar de karakter-modellen stonden nooit op hetzelfde niveau als de achtergronden. In Jirachi Wish Maker ging de animatie van de personages er echter duidelijk op vooruit. Het effect hiervan is natuurlijk het duidelijkst bij Ash, Brock, Max en May; maar de film ziet er over het algemeen zeer netjes uit. De kermis waar een groot deel van de film zich afspeelt, en Brendan - de hoofdrolspeler van Ruby & Sapphire welke een cameo maakt - zijn hierbij de grootste attracties. De verandering van generatie gaat ook gepaard met enkele nieuwe stemmen, met name die van Max en May. Hiervoor is gekozen voor de stemmen van de anime zelf, zodat ze zeer vertrouwd klinken.



Spijtig genoeg klinkt Jirachi, die via telepathie praat wel vreselijk. De stem van de lieve, kleine Pokémon klinkt te hol. Qua muziek zit het dan weer beter, zeker omdat men heeft besloten de Japanse muziek over te nemen in de Engelse dub, hoewel de lyrics natuurlijk werden vervangen. Deze zaken zijn echter niet genoeg om van Pokémon: Jirachi Wish Maker een topper te maken. Deze zesde film is één van de zwakkere films binnen de franchises gezien de voorspelbaarheid van het verhaal en de te sterk opgelegde moralen.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 12 Sep 2011 20:42    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon: Destiny Deoxys
In 1998 lanceerde Oriental Light & Magic hun eerste Pokémon film, waarna het bedrijf jaarlijks een nieuwe film lanceerde. In 2004 lanceerde het bedrijf hun zevende animatiefilm, Pokémon Destiny Deoxys welke we vandaag onder de loep nemen.

Destiny Deoxys vertelt het verhaal van de mysterieuze ruimte Pokémon Deoxys die via een meteoor op Aarde belandt, en hierbij de woede van de luchtkrijger Rayquaza op zijn hals haalt. Bij een eerste confrontatie tussen beide slaagt Rayquaza erin hem te vernietigen; maar dat is natuurlijk niet het einde van Deoxys. Een viertal jaar na hun eerste confrontatie duikt Deoxys opnieuw op, ditmaal in de Hoenn stad LaRousse City, een hoogtechnologische stad waar Max, May, Brock en Ash toevallig op bezoek zijn. Wanneer vervolgens een tweede Deoxys en Rayquaza opduiken, verloopt de rest van de film echter compleet anders dan verwacht. Dankzij de lange duur voor een Pokémon film, zo'n anderhalf uur, heeft men simpelweg voor het eerst tijd om een verhaal met de nodige plotwendingen op te bouwen. Het verhaal verloopt hierdoor vlotter en de moraal kan iets subtieler geplaatst.



Tijdens de film ontmoeten we natuurlijk ook de hoofdrolspeler-van-de-dag, in dit geval Tory die tijdens het eerste gevecht tussen Rayquaza en Deoxys een dodelijke schrik van Pokémon kreeg. Gedurende de film trachten Ash en Pikachu hem over zijn schrik te helpen, waarvoor ze de hulp krijgen van een groepje trainers uit South City. Het is wat anders dan de Pokémon trainer of liefhebber die we meestal zien, maar echt speciaal is het niet. De wendingen en het ontbreken van een duidelijke antagonist zorgen juist voor de variatie. De film geeft ons eveneens een unieke blik op de Pokémon wereld. We krijgen onder andere kuddes van miljoenen Pokémon te zien, en een gigantische broedplaats voor Spheal, Sealeo en Walrein. Daar komt dan nog het ongestuurde gevecht tussen Rayquaza en Deoxys bij wat er goed uitziet.

Dat laatste komt vooral door het gebruik van computer-animatie, welke ditmaal voor een eerste keer goed is ingewerkt in de film. Het geeft een duidelijke extra kantje aan de scčnes met honderden Pokémon. Zelfs in deze nieuwe stijl zien de Pokémon er nog steeds schattig uit. Even sterk zijn de stemmen, waarbij de nieuwe trainers goed klinken en het zeer positief is dat noch Rayquaza, noch Deoxys spreken in deze film. Met Destiny Deoxys ontwikkelde Oriental Light & Magic één van de beste Pokémon films. Hij is niet even memorabel als de originele Pokémon film, maar kan zich qua kwaliteit zeker meten, met name door de veel subtielere moraal.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 14 Sep 2011 16:12    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon: Lucario and the Mystery of Mew
In 1998 lanceerde Oriental Light & Magic hun eerste Pokémon film, waarna het bedrijf jaarlijks een nieuwe film lanceerde. In 2005 lanceerde het bedrijf hun achtste animatiefilm, Pokémon: Lucario and the Mystery of Mew welke we vandaag onder de loep nemen.

Lucario and the Mystery of Mew begint in een ver verleden wanneer de Kanto regio dreigt vernield te worden door een oorlog tussen twee koninkrijken, die Pokémon gebruiken voor hun leger. Enkel dankzij het ingrijpen van Sir Aaron, die zijn eigen leven opofferde, en diens Lucario, welke verzegeld werd in een speciale scepter; kon de oorlog gestopt worden zonder bloedvergieten. Eeuwen later nemen Ash, Pikachu, Brock, Max en May deel aan een ceremonie om Sir Aaron te herdenken, waarbij zelfs een Pokémon wedstrijd georganiseerd wordt. Die wedstrijd wordt gewonnen door Ash, die op deze manier de scepter van Sir Aaron in handen krijgt en zo onwetend Lucario bevrijdt uit zijn slaap. Dit blijkt uiteindelijk zeer handig want Pikachu wordt per ongeluk ontvoerd door een Mew, terwijl Regirock, Regice en Registeel losbreken.



In samengevatte vorm lijkt het verhaal van Lucario and the Mystery of Mew weinig logisch; maar dat verandert niet wanneer je de volledige film ziet. De film, welke honderd minuten duurt, loopt fout vanaf het moment dat Mew opduikt en men op zoek moet naar de Tree of Beginning. De epische geschiedenis achter Sir Aaron wordt alleen gebruikt om Lucario te introduceren in het verhaal, en het verhaal wordt opgezet rond de Tree of Beginning waarbij dit een ongelofelijk flauwe formule oplevert. De film misbruikt ook dezelfde clichés als de andere Pokémon films, terwijl het beginperspectief veel beter belooft. Als je dan ook nog bedenkt dat de vijanden helemaal geen verklaarbare beweegreden hebben, is het gewoon een complete teleurstelling. Zelfs de normale Pokémon episodes met Regirock, Registeel en Regice zijn beter.

Qua DVD opties is Pokémon: Lucario and the Mystery of Mew eveneens een grootse teleurstelling, in tegenstelling tot de voorgaande films beschikt deze animatiefilm niet over een Engelse soundtrack. Zelfs een menu is te veel gevraagd wat in schril contrast staat met de Amerikaanse DVD release, welke zelfs een tweede disc beslaat. Dat de film qua animatie dan ook een stap vooruit is, haalt weinig uit. Het verhaal en de DVD release zelf zijn zo zwak dat je deze film gewoon compleet mag overslaan.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 22 Sep 2011 22:21    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon Ranger and the Temple of the Sea
Origineel baseerde Oriental Light & Magic zich puur op de traditionele Pokémon RPGs binnen hun Pokémon films, maar in hun laatste Advanced Generation film neemt men de basis van Pokémon Ranger. Een geslaagde zet?

In zijn jacht naar de mysterieuze zeetempel gaat de piraat Phantom over Pokémon en mensenlevens zonder ook maar één keer na te denken. In die tempel hoopt hij namelijk de zeekroon te vinden welke hem macht over alle zeeën zal geven. Wanneer Phantom een Manaphy-ei vindt, zijn laatste puzzelstuk voor het vinden van de tempel en de kroon, dient Pokémon Ranger Jackie Walker in te grijpen. Met de hulp van Ash, Brock, May en Max moet hij proberen om de kleine Manaphy te beschermen tegen de gemene zeepiraten, terwijl ze zelf op zoek gaan naar de stad waar Manaphy de rest van zijn leven zal doorbrengen. Onderweg zal er gestreden worden met vele Pokémon, waarbij zelfs de legendarische Pokémon Kyogre een verschijning maakt hoewel de legendarische Pokémon zeker geen grote rol hebben in de film.



Op zich heeft Pokémon Ranger and the Temple of the Sea geen slecht verhaal, maar het verhaal van Manaphy en May lijkt echter niets meer dan een zwakke kopie van het verhaal van Jirachi en Max. We zagen namelijk al eerder hoe Max bevriend raakte met Jirachi en moeilijkheden had om afscheid te nemen; exact wat hier gebeurt. Het feit dat de game wel enkele leuke zaken bevat, zoals de stoere ranger Jackie welke op typische ranger wijze Pokémon gebruikt, ben je gewoon snel vergeten eens je beseft dat Pokémon Ranger and the Temple of the Sea niets anders is dan een kopie van Pokémon: Jirachi Wish Maker. Dat is dan ook meteen een reden om deze film over te slaan, want Jirachi Wish Maker was sowieso al één van de zwakkere films binnen de franchise.

Daarnaast maakt Pokémon Ranger and the Temple of the Sea ook duidelijk misbruik van CG animatie; welke slecht wordt ingewerkt binnen de traditionele animatie en hierdoor zeer snel stoort. Reken er nog eens een slechte DVD release bij en je hebt weinig positiefs om te zeggen. Samen zorgen deze minpunten ervoor dat Pokémon Ranger and the Temple of the Sea gewoon de zwakste film binnen de franchise is. Sla deze dan ook maar over en neem op waardige manier afscheid van May.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 22 Sep 2011 22:21    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon: The Rise of Darkrai
In 1998 lanceerde Oriental Light & Magic hun eerste Pokémon film, waarna het bedrijf jaarlijks een nieuwe film lanceerde. In 2007 lanceerde het bedrijf hun tiende animatiefilm, Pokémon: The Rise of Darkrai welke we vandaag onder de loep nemen.

De film vertelt het verhaal van het stadje Alamos, welk plots wordt aangevallen door een Darkrai die vele nachtmerries veroorzaakt bij de inwoners. Op het moment dat de Pokémon in een diepe slaap vallen, hun nachtmerries realiteit worden en het verlaten van de stad onmogelijk wordt, blijkt er echter meer aan de hand dan een Darkrai die op hol is geslagen. Met het opduiken van Dialga en Pialka, meesters van tijd en ruimte, duiken er nog twee aartsgevaarlijke legendarische Pokémon op op het strijdtoneel; maar wat kunnen Ash, Brock, Dawn en hun nieuwe vrienden doen wanneer drie legendarische Pokémon met elkaar vechten? Het antwoord is ‘heel veel,’ zoals opnieuw duidelijk wordt in deze film. Terwijl de legendarische Pokémon weer zeer gevaarlijk zijn, toont Ash opnieuw zijn moed en redt hij de wereld van de vernietiging.



The Rise of Darkrai brengt de typische Pokémon thema’s met zich mee, en weet zich eigenlijk qua plot amper te onderscheiden van zijn voorgangers. Enkel de kwaliteit van het verhaal, welke hoger ligt dan het gemiddelde in de serie, maakt de film de moeite waard. Pokémon: The Rise of Darkrai is de eerste van vier Diamond & Pearl films, waarbij Max en May dus vervangen werden door Dawn. De meest ingrijpende verandering vinden we echter terug in het feit dat The Rise of Darkrai eveneens het begin van een trilogie is. Zowel de elfde als de twaalfde Pokémon film gaan namelijk verder op het einde van The Rise of Darkrai, hoewel de film tussen elke band onderling gelukkig zeer mild is zodat je je kunt beperken tot deze film welke perfect op zichzelf werkt.

Opnieuw slaagde men erin op audiovisueel vlak vooruit te gaan, zonder afbreuk te doen aan de anime hoewel de Pokémon en de hoofdrolspelers hierdoor in scherp contrast staan met het prachtige Alamos. In The Rise of Darkrai steunt Oriental Light & Magic bijna exclusief op CG, een techniek die men nu duidelijk onder de knie heeft. Op de karakters na is het dan ook een uitermate prachtige film. In navolging van de vorige DVD releases is ook deze film een ramp, hoewel de Darkrai Pokémon kaart een leuke extra is voor de verzamelaars. Het gaat echter niet op tegen het ontbreken van de Engelse dub en enig menu. Dat laatste is echter maar een klein minpunt in een film welke voor de rest perfect voer is voor de jonge Pokémon fanaat. Een leuk verhaal en de standaard-waarden worden gecombineerd tot een voor hun episch avontuur.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 22 Sep 2011 22:21    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon: Giratina and the Sky Warrior
In 1998 lanceerde Oriental Light & Magic hun eerste Pokémon film, waarna het bedrijf jaarlijks een nieuwe film lanceerde. In 2008 lanceerde het bedrijf hun elfde animatiefilm, Pokémon: Giratina and the Sky Warrior welke we vandaag onder de loep nemen.

Dankzij een moedige opoffering konden Dialga en Pialka tijdelijk gestopt worden in Pokémon: The Rise of Darkrai; maar in Giratina and the Sky Warrior is Dialga opnieuw op oorlogspad. Met zijn krachten slaagt hij erin Giratina woedend te krijgen en hem tegelijk op te sluiten in de Reverse World welke compleet vervuild is door het gevecht tussen Dialga en Pialka. Woedend begint hij aan zijn pogingen om te ontsnappen, waarin ook Ash, Dawn en Brock belanden dankzij een schattige (telepathische) Shaymin die onze vrienden ontmoeten. Hectisch wordt het pas echt wanneer slechterik Zero opduikt die zo zijn eigen plannen heeft voor Shaymin en Giratina. Een vriend beschermen, een legendarische Pokémon kalmeren en een slechterik stoppen. Het zijn ongetwijfeld van die dagen waarin Ash denkt dat hij beter in bed had blijven liggen.



De aanwezigheid van slechterik Zero hypothekeert het verhaal wel deels. Pokémon films zijn op hun sterkste wanneer Ash geconfronteerd wordt door een mysterieuze Pokémon die kwaadaardig lijkt, maar zijn goede kant opnieuw vindt wanneer hij in contact komt met Ash. Het was wat de originele Pokémon film zo goed maakt en de tweede qua moraal compleet onderuit haalde. Het feit dat Shaymin, het feitelijke hoofdpersonage van de film, zich bijna de hele tijd arrogant gedraagt en mensen beledigt die hem proberen te helpen, zonder enige spijt te tonen; maakt hem minder geschikt als kindervoer. Een ander minpunt hierbij is het feit dat Shaymin’s Nederlandse stem gewoon ergerlijk is. Zeker in vergelijking met de typische stemmen; welke wel een goede prestatie leveren, valt dit op.

In zijn DVD release volgt de film het voorbeeld van zijn voorganger, minus de Pokémon kaart. Opnieuw krijgen we dus een DVD met absoluut geen opties. Qua animatie doet deze het dan net weer wat minder dan zijn voorganger. De film is niet lelijk, maar de omgevingen zijn minder geschikt voor de CG graphics van de vorige films. Enkel de laatste scčnes met het bloemenveld zijn echt prachtig. Na een sterke tiende film is de elfde film dan ook weer een film die je mag overslaan. De kinderen kunnen best gewoon de serie verder kijken en deze moraal-arme film overslaan.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 24 Sep 2011 23:08    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Pokémon Zoroark: Master of Illusions
In 1998 lanceerde Oriental Light & Magic hun eerste Pokémon film, waarna het bedrijf jaarlijks een nieuwe film lanceerde. In 2010 lanceerde het bedrijf hun dertiende animatiefilm, Pokémon Zoroark: Master of Illusions welke we vandaag onder de loep nemen.

Met Pokémon Zoroark: Master of Illusions neemt Oriental Light & Magic ons mee naar Crown City, een stad welke gebaseerd is op verschillende Belgische en Nederlandse steden. In deze stad organiseert men het Pokémon Baccer World Cup, het officiële wereldkampioenschap van een voetbal-achtige sport voor Pokémon. De meeste teams bestaan uit normale Pokémon, maar het team van de rijke zakenman Kodai trekt de aandacht omdat het bestaat uit de drie legendarische honden Entei, Raikou en Suicune. Hun verschijning maakt onze vrienden nieuwsgierig en loodst hen naar Crown City, waar al snel blijkt dat je je ogen niet altijd kunt vertrouwen. Kodai manipuleert namelijk de Pokémon Zoroark, de meester van illusies, voor zijn eigen duistere doeleinden. Wanneer Zoroark's kind Zorua weet te ontsnappen aan Kodai, leren onze vrienden de waarheid en dienen ze Zoroark te redden, hoewel ze er niet alleen voor staan.



Het verhaal van de film is hierbij overduidelijk een typisch Pokémon verhaaltje waarbij overmoed afgestraft wordt, het milieu beschermt dient te worden, ... Het zijn de typische moralen en boodschappen die we ondertussen al lang kennen. De film ontbreekt echter met momenten een zekere kracht in de uitwerking. De film is dan ook wel leuk te zien, maar allesbehalve spectaculair en je mist zeker niets door hem over te slaan. In tegenstelling tot de drie voorgaande Diamond & Pearl films staat de dertiende film compleet los van zijn voorgangers, wat Oriental Light & Magic de kans gaf om een eerste blik te werken op Pokémon Black & White. Hoofdrolspelers Zorua en Zoroark waren de eerste Pokémon Black en White Pokémon die we zagen, juist omdat ze zouden verschijnen in deze film, hoewel ze anders niet speciaal zijn.

Aangezien Zoroark: Master of Illusions toch enigszins een nieuw tijdperk in luidt, heeft Oriental Light & Magic ook duidelijk extra hun best gedaan op het gebied van animatie. Zo zien de achtergronden er fantastisch uit en lijken de personages zelf ook lichtjes knapper geworden. Qua stemmen en muziek blijft de film op het gebruikelijke niveau, maar qua DVD release is het opnieuw een fikse verbetering. We krijgen opnieuw de Engelse dub, Nederlandse ondertitels en een menu bij onze DVDs. Daarnaast bevat de DVD een gratis Pokémon kaart voor de fans van de Pokémon Trading Card game. Qua extra's is het dan ook al een pak beter dan voorgaande films. Dankzij deze verbeteringen is Pokémon Zoroark: Master of Illusions toch een aanrader voor de kinderen, zelfs al is het verhaal alles behalve origineel en voorspelbaar.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 17 Nov 2011 22:17    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Last Exile
Na Blue Submarine No. 6 wilden regisseur Koichi Chigira, karakter-designer Range Murata en productie-designer Mahiro Maeda opnieuw samenwerken, wat in 2003 leidde tot Last Exile. Een recept voor succes of een tegenvallende ervaring?

Het 26-episode tellend verhaal verplaatst ons naar de fictieve wereld Prester, een Steampunk wereld waarin de oorlog tussen de naties Anatoray en Disith centraal staat. Die oorlog wordt uitgevochten via gigantische luchtschepen waarbij de machtige organisatie The Guild dient als scheidsrechter. Onder hun leiding gaat de eeuwig-durende oorlog verder, waarbij alleen The Guild beter lijkt te worden van het conflict. Wanneer de luchtkoeriers Claus Valca en Lavie Head de opdracht krijgen de potentiële oplossing van het conflict naar Silvana te brengen, het mysterieuze luchtschip dat als enige de strijd aan kan met The Guild, barst echter alles los. Zowel Silvana als The Guild dienen hun geheimen te onthullen in aanloop naar het eind dat het lot van Prester definitief verandert, en waarbij vooral de Silvana als The Guild aandacht krijgen en het ‘grote’ conflict zelf naar de achtergrond verdwijnt na enkele episodes.



De setting van Last Exile is zeer interessant, met name de steampunk wereld is prachtig uitgewerkt en het idee is echt fantastisch. Spijtig genoeg verloopt de uitwerking niet optimaal, zo wordt het verhaal nodeloos uitgerekt - de meerderheid van de episodes is eigenlijk filler - en slaagt men er niet in de verschillende personages de aandacht te geven die ze nodig hebben. De serie focust bijna exclusief op Claus en Lavie ondanks de gigantische cast, en zelfs Lavie verdwijnt met momenten uit het plot. Het feit dat een groot deel van de achtergrond van de serie verteld dient te worden via artbooks zoals het lot van bepaalde personages en hoe de planeet Prester ontstond, maakt voorgaande punten nog erger. Desondanks dient opgemerkt te worden dat Last Exile wel een zeer meeslepend verhaal heeft waarvan je gaat genieten ondanks de mindere punten.

Qua verhaal bereikt Last Exile zijn potentieel dus niet, maar op vlak van animatie kon animatie-bedrijf Gonzo wel scoren. Het team is er in geslaagd om een zeer unieke wereld te creëren, die veel complimenten verdient. Hun mix van CGI en gewone animatie is zelfs een decennium na de release nog steeds prachtig en de wereld is echt uniek. Net als de animatie zijn de stemmen en de muziek van hoog niveau, waarbij die laatste zich baseert op de Europese muziek van het begin van de negentiende eeuw, wat uitermate passend is bij de animatie. Het mag echter niet verbazen dat Last Exile qua animatie en geluid een topper is. Ook Blue Submarine No. 6 was dat nu eenmaal. Net zoals die anime is Last Exile qua uitwerking van het verhaal licht teleurstellend, hoewel het tegelijk een aanrader is. Last Exile zorgt voor de nodige spanning, emotie en interesse, zelf al had de anime beter kunnen zijn.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
musthavethisgame BerichtGeplaatst: 27 Jun 2012 23:32    Onderwerp: Reageren met citaat



Geregistreerd op: 27 Apr 2010
Berichten: 1282

Hunter x Hunter Chimera Ant arc (manga)
*may contain little spoilers*

Hypocrisy, corruption, genocide, discrimination/racism, psychology, philosophy. All these heavy themes are all smoothly dealt with in Togashi’s Hunter x Hunter as a part of the Chimera Ant arc.
Hunter x Hunter, a story about our four main characters who have taken the Hunter Exam and have become qualified Hunters.
Gon and Killua end up in the NGL: Neo Green Life to become part of an investigation squad that’s been investigating the possible existence of a Chimera Ant queen. This hypothesis turns out to be true and the queen gives birth to a whole colony while preparing herself to give birth to the king and the royal guards. Chimera Ants is a species that can learn, and with the availability of nen-possessing Hunters it wouldn’t take long for them to be able to use nen as well. The ants become formidable enemies and it is up to the Hunter squad consisting of Gon, Killua, Knuckle, Shoot, Morel, knov and the chairman to exterminate them and to prevent the birth of the king.

This sounds like a typical shounen arc, but its execution will leave you dazzled. As stated before there are some heavy themes and society criticism. But unlike Oda, who criticises mankind in a very straightforward way to make it clear, Togashi handles his like a professional poet. It’s full of sayings, symbolism and metaphors handled so beautifully and indirectly without becoming cheesy or repetitive. “Did you ever lend an ear to cows or swine that begged for their lives?”; a simple line of the Chimera ant king that gives us the first subtle hint why, out of all species, Togashi chose his superior race to be ants.

Having 132 chapters, the Chimera Ant arc is one of the longest shounen arc ever to date. So of course, there is a lot more going on than that little summery. And -being a shounen- there’s a great deal of fighting going on too. However, the fights in Hunter x Hunter almost never rely on power, but on tactics. Which makes all of them really exciting to read: how will the character get through this without some deus ex machina, what will he do? The answers will not disappoint and the antagonist are mostly well designed and believable, amusing characters. A striking fact about the characters in Hunter x Hunter is that they get their development as they progress through the story, instead of some cheesy background story, and that´s the case here as well. Noteworthy is the Chimera Ant king whose very existence contributes to the overall quality a lot. The relation between Gon and Killua is thrown into a new perspective as well and both characters improve a lot, ability-wise and personality-wise. As an exception, the character Gyro is cloaked in a past story solely while his existence remains a mystery until the very end, becoming only more interesting as the story progresses. One of the exposures to look out to in the future.
Another funny notice is the resemblance with DBZ’s Cell saga, while being, of course, executed totally differently.

The story in this arc is built up like the series itself. It starts kind of light-hearted and funny only to unexpectedly turn into something more dark and deep than any other series. And when this climax approaches Togashi suddenly chooses to switch the comic dialogue driven style that you find in most manga, with an almost only narrative driven way of writing that makes us read with a suspenseful new perspective while giving a lot of attention to the psychology of the characters and the agonizing situation they are in.

The hot blooded war against the ants soon escalates with a lot of casualties on both sides. Togashi managed to create a situation where the protagonists are totally powerless against the villains- a situation that you’ve never seen before like that. While doing that, Togashi puts a praiseworthy amount of effort into expressing that powerlessness through angst and fear. That´ll might make you think: But how the $%&# will they get out this @!$#? The conclusion to the battle may not be as epic as the way to it, but instead of making us feel bad about it, Togashi puts more and more emphasis on the context and the characters so that it eventually doesn’t matter at all; with an ending that’s so full of feeling and emotion and written so beautifully that you just can’t keep yourself from shedding a tear for the character you despised the entire arc.

And if that’s not all. after this, we are offered a post arc wrapping up of things with an ending that makes you reconsider the meaning of life.

Well done Togashi, well done.
Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 16 Okt 2012 20:00    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

FLCL
Dankzij Neon Genesis Evangelion en End of Evangelion was animatiestudio Gainax uiterst succesvol in de jaren ’90; maar door het diepzinnige verhaal, de depressie van Hideaki Anno en de ontdekking van financiële fraude was het absoluut geen vrolijke periode voor de werknemers. Ter ontspanning produceerden ze dan maar FLCL, een OVA-serie waarin ze hun verbeelding de vrije loop lieten.

In de zesdelige serie beleven we het verhaal van Naota, een dertienjarige jongen die bij zijn vader en grootvader leeft en het grootste deel van zijn tijd doorbrengt met de ex-vriendin van zijn broer, die in Amerika een honkballer is geworden. Op een dag wordt Naota aangereden door de mysterieuze Haruko Haruhara, een hyperactieve oudere vrouw die zijn leven compleet doet veranderen. Niet alleen misbruikt ze hem fysiek en emotioneel, maar na hun ontmoeting beginnen er ook grote robots te groeien in zijn hoofd welke hij moet verslaan met de eerste robot die uit zijn hoofd groeide. Het is op dat moment dat FLCL stopt met doen alsof er enige betekenis achter het plot zit en de gekte compleet losbarst. In een zestal episodes wordt eigenlijk in grote lijnen het verhaal van Neon Genesis Evangelion opnieuw verteld zonder dat je er ook maar iets van begrijpt.



Inderdaad, Gainax is erin geslaagd het Evangelion-plot nog onbegrijpelijker te maken. FLCL is weliswaar geen rechtstreekse Evangelion-kopie. Hoewel er gelijkenissen zijn (de jonge tiener gevuld met ennui die de wereld moet redden met behulp van robots door andere wezens te verslaan die proberen een geheim wapen te bereiken dat de wereld kan vernietigen) zit de atmosfeer compleet anders. Zo is de grote dreiging in FLCL geen Angel, maar een gigantisch strijkijzer van een ras van strijkijzers dat de Aarde plat wil strijken. Je begrijpt dan ook meteen dat het plot zeer belachelijk wordt uitgevoerd en dat heeft hilarische effecten. Grappen worden gestapeld op hilarische scčnes die rekenen op nog meer grappen. De ijzersterke voice-acting – die zich zeker niet beperkt tot de Japanse versie, de Engelstalige dub staat bekend als één van de beste ooit en die reputatie verdient het ongetwijfeld – zorgen hierbij voor de perfecte afwerking.

Ook de grafische stijl is een toevoeging. Door de combinatie van de talenten bij Gainax en Ghost in the Shell-studio Production I.G. is de animatie zelfs nu nog van hoge kwaliteit. FLCL speelt het echter niet altijd op veilig, zo wordt er duchtig geëxperimenteerd in de animatie door bijvoorbeeld tijdelijk naar de manga-stijl te gaan. Met FLCL produceerde Gainax opnieuw een ware topper die in hun eigen stijl compleet onbegrijpelijk is. De serie duurt amper 150 minuten, maar die 150 minuten brengen een emotioneel verhaal dat toch gemengd met een heleboel humor zodat je een ongelofelijk goed gevoel aan de serie overhoudt. Op die manier is het misschien nog het best te vergelijken met The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy: je neemt een serieus en goed verhaal, en dan verdraai je het compleet met de meest absurde humor die je je maar kunt bedenken voor een superbe geheel.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Joni Philips BerichtGeplaatst: 05 Nov 2012 19:23    Onderwerp: Reageren met citaat
Eindredacteur


Geregistreerd op: 20 Okt 2003
Berichten: 24889

Batman: Gotham Knight
Onder invloed van The Animatrix lanceerde Warner Bros. Animation midden 2008 ‘Batman: Gotham Knight,’ een Japanse animatiefilm ter promotie van The Dark Knight. Bleek Gotham Knight een waardige toevoeging of waardeloos promotie-materiaal?

In hun eerdere animefilms Superman: Doomsday en Justice League: The New Frontier werd het verhaal steeds gebaseerd op één populaire comic-verhaallijn; maar bij Gotham Knight beperkte Warner Bros. Animation zich niet tot één verhaallijn. In navolging van The Animatrix bestaat Gotham Knight uit meerdere korte verhalen die niet aan elkaar gerelateerd zijn. De zes verhalen in kwestie zijn hierbij geschreven door zes befaamde comic-schrijvers als Greg Rucka en David S. Goyer die onafhankelijk van elkaar een verhaal schreven dat zich afspeelt in het Batman-universum van de films, hoewel ze door de vage schrijfstijl perfect binnen elk continuďteit passen. Elk verhaal werd hierna door een animatiestudio tot leven gebracht en achter elkaar geplaatst binnen de film die een zeventigtal minuten duurt, en waarin je dus zes korte Batman verhalen beleeft die losjes aan elkaar verbonden zijn.



Het resultaat is een amalgaam aan verhalen, waarbij twee van de zes verhalen duidelijke uitschieters zijn. Met Working Through Pain en Deadshot zijn dit toevallig ook de twee laatste verhalen in de collectie. In Working Through Pain krijgt de kijker een zicht op het verleden van een zeer menselijke Batman die moet proberen om een zware wonde te verbijten, terwijl hij in Deadshot de confrontatie aangaat met de gelijknamige sluipschutter. Minder onder de indruk waren we onder andere van Have I Got A Story For You waarin een viertal skatende tieners opschept over die keer dat zij Batman zagen, waarbij ze elk een compleet andere indruk hebben van de superheld. Ook Crossfire kan moeilijk indrukwekkend genoemd worden, het verhaal bestaat grotendeels uit een discussie tussen twee politie-agenten die discussiëren over Batman tot ze door hem gered moeten worden.

Het verhaal is dus weinig indrukwekkend in het algemeen, maar grafisch staan animatie-studio’s Bee Train, Madhouse, Production I.G. en Studio 4°C zeker hun mannetje. Elk brengen ze hun eigen typische stijl mee naar de Batman-saga, waarbij ze toch allen Batman weten voor te stellen als een man van vlees en bloed die wanhopig de misdaad bestrijdt. Met momenten overschaduwt het grafische spektakel zelfs het verhaal, mede omdat dat verhaal zo vergeetachtig is. Ook de audio overschaduwt het verhaal, waarbij zelfs talenten als Kevin Conroy (de vaste stem van Batman) het verhaal niet interessanter kunnen maken. Gotham Knight tracht vaak de spirit van Batman Begins en The Dark Knight te vatten, maar kan nooit opleven aan de hoge standaard gezet door die films. Daarvoor is het verhaal vaak te saai; waardoor de film in schril contrast staat met The Animatrix die de Matrix films op momenten wel kon overtreffen.

Terug naar boven
Profiel bekijken Stuur privébericht
Berichten van afgelopen:   
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10
Nieuw onderwerp plaatsen   Dit onderwerp is gesloten. Het plaatsen of bewerken van berichten is niet mogelijk.    Gamed.nl Forumindex -> Gamed Café Tijden zijn in GMT + 2 uur
Pagina 10 van 10

 
Ga naar:  
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum
Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum
Je mag niet stemmen in polls in dit subforum


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group